His Personal Maid

HPM 43

"Bakit hindi mo sinabi sa amin na buhay pa pala ang Ama ng dalawa?"

Ayun agad ang tanong sa akin ni Asher at kylie, hapon na at ang dalawa ay tabing natutulog sa hospital bed. Ayaw umalis si Zeiven sa tabi ng kuya nito.

Umiwas ako ng tingin."Buhay pa."Buhay pa at ayokong malaman ninyo.

Alam ko ang kayang gawin ng magkapatid na 'to. Nakaya natatakot ako.

"Then why you didn't tell to us?"

Tumahimik ako."Ayokong malaman n'yo, gusto kong sabihin sa dalawa noon na patay na ang Papa nila dahil t-tinaboy naman a-ako nun noon."

"What is his name?"Kita ko sa mga mata ni Asher ang delekado.

"Hindi ko na gustong banggitin pa."Tumayo ako mula sa aking pagkakaupo bago ako naglakad patungo sa kung nasaan ang dalawa at mahimbing na natutulog.

Hinaplos ko ang braso ng dalawa na magkayakapang natutulog. Seeing them like this is so beautiful. Hindi mo makikitang walang problema ang dalawa. Tila masaya ang dalawa.

Mapait akong napangiti dahil sa nasa isip ko. Mas sumasakal sa aking puso sa tuwing iniisip 'yon.

"Tell me Caine,"

Matalim akong tumingin kay Asher."Shut your mouth. Zeiven is not sleeping."Pagbabanta ko dito.

Sabay na tumingin si Asher at kylie kay Zeiven na alam kong hindi na tulog ngayon dahil lumulunok na ito ng sabay sabay.

Tumahimik bigla si Asher. Although alam naman na ni Zeiven kung sino ang Papa nito. Hindi ko lang gustong pag-usapan 'yon. Ayoko.

"I need to go,"

Tumingin ako kay Kylie na ngayon ay nasa harapan ko na. Humalik ito sa noo ng kambal bago yumakap sa akin.

"I have important meeting,"Tinapik nito ang aking balikat."I will comeback."

Ngumiti ako dito at tumango.

"Ingat ka."

Tumango ito sa sinabi ko bago lumapit kay Asher na ngayon ay nakatayo nadin.

"I will buy us foods."Usal ni Asher bago sumunod na kay Kylie at sabay silang dulawang lumabas.

Bumuntong hininga ako at hindi ko na naman maiwasang mag-isip ng kung ano anong bagay.

Hinawakan ko ang kamay ni Zero at marahan na hinaplos iyon. Napabaling ako kay Zeiven ng magmulat ang mga matang kulay itim nito.

Agad itong tumingin sa akin. Kita ko ang bakas ng iyak sa mga mata nito. Ang noo nito ay hindi nagbabago at kulay pula parin. Alam kong gustong gusto na ulit nitong umiyak ngunit pinipigilan lang.

"M-mama,"

"Yes Baby?"Pinatatag ko ang boses. Ngumiti ako dito bago ko binitawan ang kamay ni Zero.

Nakita ko kung paano maglumikot ang mga mata nito. Alam ko kapag ganito ito. He wants to tell something but he can't tell.

"I-if...I saw P-papa again..."

"You don't need to saw your Father. Your father abandoned us. Hindi n'ya deserve na makilala kayo."Malamig na sambit ko dito.

"B-but..."

"Don't think about him."Seryosong usal ko dito.

Wala itong nagawa kung hindi ang tumango, he knows about his father details but he didn't know who his is father is.

Hindi ko talaga gusto kapag ganito ang usapan namin. Hindi ko alam kung anong masasabi ko kapag nagkataon na pipilitin ako ng mga ito.

Papikit pikit na ang aking mata ngunit mas pinili ko ang hindi matulog kahit anong oras na.