city of differences

36//"Özür dilerim."

Tünaydın👋🏻👋🏻👋🏻

İyi okumalar dilerim~~~

...........

     Lider Jeon bir elini yavaşça Taehyung'un sırtına öteki elini ise onun ensesindeki saçlara koyduğu sırada kulaklarına ulaşan kırıklarla dolu sesten duyduğu cümleyle duraksadı. Önce onun sırtını sıvazlayan eli duraksamıştı, daha sonra ise saç diplerini okşayan parmak uçları donakalmıştı. "Iseul?" Bakışları karşısındaki duvarda dalarken duyulamayacak bir fısıltıyla söylediğinde, Taehyung ne dediğini duymaksızın ona biraz daha sıkı sarıldı ve Lider Jeon midesinin bulanmaya, başının dönmeye başladığını hissetti. 

Zihninde tüm düşünceler birbirine karıştı. Cümlelerin kuyrukları birbirlerine dolandı ve o nefesi kesilirken ne diyeceğini bilemedi. Gerçi, yalnızca diliyle sınırlı değildi tutukluğu. Zihni de tutulmuştu sanki. Ne düşüneceğini bile bilmiyordu. Belirli bir düşünce vardı ki o karmaşada ucundan tutmaya çalıştığında tüm zihnini alevler içinde bırakmıştı. Aklına getirmeye cüret edemiyordu. Mantıklı düşünmesi gerektiğinin farkındaydı ancak o anda elinde değildi bu. 

Bir süre öylece kalakaldıktan sonra, omzunda sakinleşen Taehyung'a sormak istedi. Kalbi sızlarken onu omuzlarından tutup geri çekmeye yeltendi ancak yüz yüze geldiklerinde ve o dudaklarını araladığında, iki defa vurulan demir kapı onları bölmüştü. Lider Jeon ani bir sinirle dolup taşarken başını demir kapıya doğru çevirdi ve, "Ne var?" dedi aksi bir tonda. Kapının ardındaki her kimse ona içeri girmeye fırsat bile tanımamıştı. 

"Liderim, liderlerden biri sizinle özel olarak görüşmek istediğini söyledi. Ne yapalım istersiniz?" Lider Jeon kaşları çatılırken önüne döndü. Ne cevap vermesi gerektiğini düşünmekti niyeti ancak Taehyung'un gözlerinde beliren korkuyu gördüğünde, cevap vermeden önce sorma ihtiyacı hissetmişti. "Kuzey sürü liderlerinden biri mi?" Kapının arkasındaki asker soruyla kısa bir an duraksadı. Daha sonra ise liderin tahmin ettiği cevabı vererek, "Evet efendim." dedi. 

Askerin cevabı Taehyung'un yeniden korkuyla kasılmasına sebep olmuştu. Lider Jeon da bunun sebebini anlayabiliyordu. Tüm toplantı boyunca yardımcısına öldürecekmiş gibi bakan adamdan başka kim onunla özel görüşmek isteyebilirdi? Aklındaki şüphelerini gidermeden önce bu sorunu çözmesi gerektiğini fark etti Lider Jeon ve bu onu daha çok sinirlendirdi. Sakinleşmek için derin bir nefes alması ve kendisini telkin etmesi gerekmişti. 

Biraz daha normal hissettiğinde önündeki kendisine korkuyla bakan Taehyung'a döndü ve ona bakarken dışarıdaki askere hitaben, "İçeri gel." diye seslendi. Böylece asker demir kapıyı açmış, içeri girmişti. Lider Jeon bakışlarını Taehyung'tan çekip onun fikrini almamış olmasına rağmen kararlar verirken yanlış bir şey yaptığını düşünmüyordu. "Taehyung'u başka bir odaya götür. Daha sonra kim görüşmek istiyorsa buraya getirebilirsin." 

Taehyung liderinin verdiği emirleri duyduğunda, zihninin ikiye bölündüğünü hissetti. Bir taraf babasını yakından görmeyeceği için müthiş bir rahatlama hissediyordu. Öteki taraf ise ölesiye korkuyordu. O olmadan Lider Jeon feromonlara karşı zayıftı ve babası bu konuda kesinlikle zayıf halka değildi. "Lider Jeon!" İsyan eder bir tonda söylediğinde, itiraz kabul etmeyen mavi gözler kendisine döndüler. Taehyung onun kendisine bakışları karşısında itiraz edemeyeceğini göz göze geldikleri anda fark etmişti. Dudaklarını birbirine bastırdı ve omuzlarını düşürdü. Ardından gözleri hala nemliyken kendisine eşlik edecek askerle birlikte odadan çıktı. Çıkmadan önce sürekli başını çevirip odanın ortasında dikilen adama bakıp durmuştu. 

Onun çıkmasıyla birlikte odada yalnız yalan lider ise, Taehyung'un kendisine olan bakışlarını hatırlayıp iç çekerken odadaki masasına yöneldi. Onun endişelendiğinin farkındaydı ancak bir gerçek vardı ki, Taehyung'u o adamla yan yana getirmek istemiyordu. Biraz önce ekilen şüphe tohumlarından sonra bunu yapması asla mümkün olamazdı. Masanın arkasına geçip rahat sandalyesine kuruldu ve başını sandalyenin sırt kısmına yaslayıp gözlerini kapattı.