city of differences

56//Kavuşma

Tünaydın👋🏻👋🏻

Son birkaç bölümdür yorumlar azaldı, azıcık üzüldüğümü inkar edemem😔

İyi okumalar dilerim~~~

.............

     Choi Jae-in Jun'u bulmaya bundan aylar öncesinde, o hala program evlerinden birinde kalırken gelmişti. Genç adam o kendisiyle görüşmek isteyip de ölmüş babasının arkadaşı olduğunu söylediğinde, Jun'un ona inanmamak için herhangi bir sebebi yoktu. Zira babasının ölmeden önce başka bir şehirde yaşayan bir arkadaşından bahsettiğini hatırlıyordu. Jae-in de ona bahsi geçen o arkadaş olduğunu söylemişti. 

Ardından kendisine destek olmak istemişti ve Jun o dönemde bu tarz bir desteğe gerçekten ihtiyaç duyuyordu. Ana binada çalışabilmek için girmesi gereken sınava oldukça az kalmıştı, program evinden yakında çıkması gerekecekti ve düzenli bir işi de yoktu. Bu yüzden kendisine uzatılan yardım elini tutmuş, cüzi bir miktar kirayla Jae-in'in evinde yaşamaya başlamıştı. 

Jun'un onun hakkındaki fikirleri adamın iyi biri olduğu yönündeydi. Kendisiyle oğluymuş gibi ilgilenmişti, yardıma ihtiyacı olduğunda elinden geleni yapıyordu ve bazen ona öğlen vakitlerinde yiyecek bir şeyler bile getiriyordu. Uzun zamandır bir ebeveynin ilgisine aç olan Jun için bulunmaz Hint kumaşıydı. Ya da değildi. Zira şu anda başını oldukça büyük bir belaya sokmuştu son birkaç haftadır görmediği adam. 

"B-Ben," dedi Jun ne diyeceğini bilemezken. Duydukları karşısında şaşırdığı hatta dehşete düştüğü bir gerçekti. Aylardır birlikte yaşadığı adamın aranan suçlulardan biri olduğunu bilmiyordu. Hayır, buna dair bir ipucu bile görmemişti. Choi Jae-in sade bir apartmanda mütevazi bir hayat süren sıradan bir adamdı. En azından onun bildiği kadarıyla böyleydi. Pekala hiçbir yerde çalışmıyor olmasına rağmen bir şekilde sürekli parası olurdu ancak Jun bunun kötü bir şey olduğunu hiç düşünmemişti!

"Choi Jae-in'in Vargie adı altında yürüttüğü faaliyetlerden haberdar mıydın?" Jun panikle Taehyung'a çevirdi bakışlarını. Dili tutulmuş, konuşamaz olmuştu bir anda. Konuşabilse ne diyeceğini de bilmiyordu zaten. Bu yüzden olsa gerek bir panik Taehyung'a bakmıştı. Alfa onu kurtarabilirse güzel olurdu. Sonuçta biraz önceki saygısızlığı yüzünden lidere açıklama yapan oydu ve Jun bu sayede işin içinden sıyrılabilmişti. Yetmezmiş gibi, Taehyung hakkında ana binada duydukları da vardı. Onun liderin yardımcısı olarak çok ayrı bir yeri olduğunu herkes bilirdi. Sonuçta, Park Jimin'in aksine liderle aynı odada, aynı masada çalışıyordu. Ana binaya hep beraber gelirlerdi. Bir ara aynı rezidansta yaşadıklarına dair bir dedikodu bile çıkmıştı. Kısacası, Jun'un tek umudu bu dedikoduların doğru olması ve Taehyung'un onu kurtarmasıydı. 

Taehyung çaresizlik içinde kendisine bakan Jun'u gördüğünde dudaklarını birbirine bastırdı. Omeganın ne istediğini buradan bile anlayabiliyordu. Onu kurtarmasını istiyordu. Sorun şu ki, Taehyung'un bunu nasıl yapacağına dair hiçbir fikri yoktu. Başını çevirip hala ciddiyetle Jun'a bakan liderine baktı. Çene hattı keskinleşmişti. Taehyung onun sinirli olduğunu hissediyordu. Jun'un bir cevap vermediği her saniye siniri katlanarak artıyordu. Taehyung arkadaşını kurtaramasa bile, liderinin dikkatini dağıtabileceğini o anda fark etti. Yapacağı şeyin doğru olmadığının bilincindeyken yutkundu ve elini kaldırdı. Boynunu ovalıyormuş gibi yaparken mührünün üzerini okşadı. 

Jeongguk o anda gerçekten ciddi bir sorgunun ortasındaydı. Karşısındaki çocuk bayılacakmış gibi görünse bile onun için potansiyel bir şüpheliydi. Üstelik, kendisini aklamayı bile beceremiyordu. Sorusuna cevap bile verememişti. Bu sinirlerinin gittikçe daha çok gerilmesine sebep oluyordu. Aradıkları adamın çalışanlarından biriyle aynı evde yaşaması kabul edilir değildi. Bir noktada, Jun'u da diğer çalışanlarla birlikte kovmayı düşünmeye başlamıştı. Bu düşünce aklından geçtiği sırada bütün bedeninden bir titreme geçtiğinde yüz ifadesi boşluğa düştü. Daha önce hissetmemiş değildi bu hissi, hatta neredeyse alışmıştı artık ancak bulundukları anda hissetmeyi beklemiyordu. Bu sebepten olsa gerek afallamış, başını Taehyung'a çevirmişti. Eli boynundaydı.