YIKINTI

50.Bölüm. "Kalıcı."

Playlist: Sia - Fire Meet Gasoline

İyi okumalar! *-* ❤

••

50.BÖLÜM. "KALICI."

"Milyonlarca, ama milyonlarca yıldızdan yalnızca birinde bulunan eşsiz bir çiçeği seven bir insan varsa bu insanın yıldızlara bakarken mutlu olması yeterlidir." -Küçük Prens/ Antoıne De Saınt- Exupery

-

Eli tekrar ağzımdaki yerini alınca, artık bir şeyler yapmam gerektiğini düşünmeye başlamıştım. Sanki bunu anlamış gibi, dudakları alayla kıvrıldı ve elini ağzımdan tekrar çekti. "Ses çıkarttığın an, seni burada bırakır ve giderim. Anladın mı?"

"Zaten buradan gitmeni istiyorum," diye karşı çıktım. "Nereden çıktıysan oraya dön. Senin gözlerini görmek istemiyorum."

"Kalbimi kırıyorsun ama," dedi. Kolumdan tuttu ve beni sürüklemeye başladı. "Oysaki bana silah doğrulturken konuşmaya çok hevesli görünüyordun."

"Bırak beni," diye bağırdım. "Lanet olsun, seninle konuşmak istemiyorum."

"Eğlencemi bölme!" diye kükredi. Yeşil gözlerinden bir parıltı geçtiğinde, hücrelerimin büzüştüğünü hissettim. Yeşil gözlerini derinliklerinde, çok farklı şeyler vardı: acı, şehvet, merak, korku, özgüven...

Boş anını yakalayıp kaçmayı planlıyordum ki, söyledikleri dikkatimi aniden oraya çekti. "Her şeyi biliyorum."

"Ne?" diye bir soru döküldü dudaklarımdan. "Neden bahsediyorsun?"

"Babanın ölümünden, en sevdiğin rengin turuncu olmasına kadar. Her şeyi." En sevdiğim rengin adı ağzından o kadar tiksindirici bir şeymiş gibi çıkmıştı ki, bir an turuncudan nefret ettim. Ama bu düşünceyi aklımdan atmam son derece hızlı olmuştu çünkü aklım başka bir şey ile meşguldü. Bunca şeyi nereden biliyordu?

"Sen... Sen O'sun değil mi?" diye sordum. O olduğunu biliyordum. Ama bu fikri aklımdan atmak için son bir umudun peşindeydim. Belki o değildir? Biyolojik ikizidir?

"O kurşunun acısını burnundan getirmeyi o kadar çok istiyorum ki..." O'ydu. Poyraz ve Minel ile lunaparka gittiğimizde, Minel yerine başkasını vuran, ve ardından benim onu vurduğum kişi. Burada ne işi vardı? Göktuna Holding'in -güya, önemli olan bölümüne- dosyalarını barındıran bu bölgeye nasıl girmişti? Aklım almıyordu, çıldırmak üzereydim.

"Siktir git!" diye bağırdım.

"Şş, güzelim," diye fısıldadı kolumdan tutarken. Beni sürükleye sürükleye en arkadaki rafların oraya getirdi. Vücudum şaşkındı. Karşı koyamıyordum. "O kafanda olanları da biliyorum," dedi işaret parmağıyla kafama vururken. "Şimdi, sessizlik için sus."