Meet the Promdi-Girl (Adonis Series 1) COMPLETED

Proposing

Chapter 68

Shaira Pov.

Mula sa mahimbing na tulog ay naalimpungatan ako sa isang katok na nagmumula sa labas. Binuksan ko ang aking mata, pagod ako habang kinakapa ang katabing pwesto.

Nang marealize na ako lang ang mag-isa sa higaan ay madali akong naupo, we're here in a other room. Hindi ko alam kung anong ginawa ni jacob doon sa kamang nasira, I can't believe that he had a ability to ruin that bed. Maging ako ay nanghihina ng tumayo upang pagbuksan kung sino ang taong kumakatok sa pintuan.

”Oh, natasha?” she's dress up with a red maxi dress. Hindi 'yan nakangiti, seryoso habang nakatali ang kanyang mahabang buhok.

”Nandito na tayo sa skylight..”

”Huh?”

”Kanina pang alas singko, ang haba ng tulog mo, alas siete na..” napakurap-kurap ako, iniwan lang talaga ako ni jacob na mag-isa rito? Walang hiya talaga.

”We're waiting for you, magbihis ka na para maka-kain..” wala sa sariling tumango ako.

”How about your feelings? Hindi na ba masakit ang ulo?” she shooked her head, may kaonting ngiti sa labi nito na hindi abot hangga mata.

”I'm okay..”

”Iyan naman ang lagi 'mong sinasabi, you're okay even your not..” she sighed, nagbaba ng tingin kalaunan din ay muling tumitig sa'kin.

”Nasabi ko na sa'yo, shaira. After this party. I'm gonna cut the way between me and noah, walang bayag 'yong lalakeng 'yon!”

Napangiwi ako ”Pano naman 'yung bata?”

”The baby is fine, nariyan naman kayo. At itong ama ng batang 'to ay hindi kailanman mahahawakan ang kanyang anak!”

Napapikit ako, nagpapakawala din ng mabibigat na buntong hininga dahil sa desisyon niya.

”Ayusin mo nga 'yang sarili mo, you look tired mess up, ang dami pa namang magaganda sa paraiso kasama ni jacob..” madaling tumaas ang kilay ko, kung ganon. Naunan na roon si jacob at hinayaan akong nakahilata dito. Aba't ang surot na 'yon.

”Hihintayin kita doon, gutom na'ko e..”

Tumango ako, pinayagan ko siyang umalis at sinabihang kumain na. Bago ko isara ang pinto ay halos silipin ko ang pasilyo. Tahimik na nga sa paligid, malamang nagsasaya na sila sa dagat at tanawin sa labas.

At itong surot na'to ay makasarili, hindi man lang ako dinamay sa maaga niyang gising.

SUOT ang maxi dress na may kremang kulay ay lumakad ako pababa ng sinasakyan namin, may tulay doon patungo sa puting buhangin. Mahaba-haba ang lalakarin ko dahil may kalayuan ang barko na kung saan ay nakaparada sa tubig.

Inapak ko ang malambot na tsinelas sa tulay, but the place is full of petals. Ang ganda ng nilalakad ko dahil puno iyon ng pulang petals sa bawat gilid.

Napapangiti ako habang tinatahak ang kahabaan ng daan, ang ganda naman. Siguro ay full support sila sa pag-welcome kay daddy.

Nang maitapak ang paa sa buhangin ay sumalungat ang aking tingin, mula sa buhangin ay naroon ang maraming petals na lumilikha ng daan. I tried to follow the step of petals when someone give me a two pieces of rose.

”Magandang umaga po!” the cute little girl wave at me, bago ako makapag-salita ay lumisan na siya patakbo sa petals na daraanan ko. Sinundan ko siya, nililibot ko ng tingin ang paligid hangga sa mamataan ko ang malaking puso doon sa gitnang bahagi.

It's a heart shape using the petals, ang daming lobo na hinugisang puso. Nagtataka ako sa paligid. Mayroon lamesa sa tabing dagat habang may hindi nakasinding kandila.