The President's Daughter (Major Editing)

Chapter 40 - Jiā

Third person POV:

Jhoanna: "So ano, guys? Ready na ba ang lahat?"

All: "Ready!"

It is Friday, 3:30 pm. Ang walo ay nasa rooftop at napag-isipang mag review.

Tatlong araw na ang nakalipas simula noong madagdagan ang tumira sa mansion.

Mabilis na naging komportable naman ang lahat sa isa't-isa at nagkaroon pa lalo ng matibay na pagkakaibigan.

Jhoanna: "By partner tayo haaa, para hindi magulo."

Maloi: "Kaming apat nalang dito since may same subject kami." Sambit nito habang inaayos ang apat na bean bags para sa kanilang apat nila Mikha, Gwen, at Aiah.

Habang si Colet at Sheena ay humiwalay sa kanila at ganon rin kay Jhoanna at Stacey.

Someone's POV:

"PUCHA NAMAN! Nasa harap niyo na eh! Bakit hindi niyo pa nakuha!" Galit na sambit ko at ramdam na ang ugat sa sintido.

Guy 1: "Pasensya na boss, may mga sabit kasi eh kaya kailangan naming isama." Nakayukong sambit nito.

"Kahit na! Mga babae lang rin yung sabit! Ang lalaki ng katawan niyo pero 'di niyo pa rin nakuha! MGA MANGMANG!"

Guy 2: "Saka boss, may dumating na dalawa eh, kaya mas lalo po kaming nahirapan."

"TANG*NA NIYO! Mga babae lang din yon! Tapos natalo pa kayo sa bakbakan? Bakit kasi hindi niyo dinala mga baril niyo!? Mga bobo!" Dahil sa galit ay kinuha ko ang baril sa likod ko at pinagbabaril ang mga ito. *BANG *BANG *BANG *BANG

Calling secretary....

"Pumunta ka rito at linisin mo itong tatlo. Ngayon din!"

End call....

Makalipas ang tatlong minuto ay nakarating naman agad ito. Tila nagulat pa ito sa nadatnan.

"Linisin mo 'yang mga basura na 'yan. Sunugin mo kung kinakailangan." Sambit ko rito habang pinupunasan ang aking kamay.

Secretary: "Sige po, Boss. By the way, ito nga po pala yung mga humarang po." Sambit nito at iniabot sa akin ang folder na may laman na dalawang litrato.

"Gweneth Apuli." Sambit ko habang tinitingnan ang itsura nito. Parang pamilyar ang apelyido.

Sunod ko namang inusisa ay ang pangalawang litrato. "Ikaw na namang bata ka! Bwiset na Jimenea na 'yan! Madadagdagan na naman ang mga humaharang sa daan ko!" At tinapon ang mga larawan.

John's POV:

I'm here at my office, signing, and reading a lot of papers.

My life wasn't like this before. I was a happy and caring father to my family. Pero ngayon, dalawa nalang kami.

At first, sinisisi ko ang sarili ko. Ngunit maraming tao ang mapapahamak kung puro masasamang tao lang rin ang pu-pwesto. Sana maintindihan iyon ng aking asawa at dalawang anak. 

Hindi ko iyon ginusto lahat. Hindi ko sila gustong mapahamak. Kaya nagpapakatatag ako ngayon para kay Mikhaela. Naiintindihan ko man ang pinagdadaanan nito, pero masakit pa rin ang pagbabago nito.

Hindi na siya ang tulad ng bunsong anak ko noon. Nag-iba siya dahil sa akin.

*Tok tok tok

Naputol naman ang pag-iisip ko ng may kumatok at pumasok ang sekretarya ko.