----------- Hoofdstuk 132 -----------
Noah en ik gingen beiden onze spullen pakken. Ik ging naar mijn huis en Noah naar het zijne. Voor ik ging inpakken ging ik nog eerst naar Millie toe om haar het nieuws te vertellen. Ik wandelde naar haar kamer, ik kon wanneer ik wou naar binnen en naar buiten want ik had een sleutel van haar gekeregen. 'hey Mills', zei ik. 'Hey bestie.', zei Millie. 'i need to tell you something.', zei ik. 'Sure, take a seat.', zei ze en ze klopte op de lege plek naast haar op haar bed. Langzaam ging ik op haar bed zitten. 'i'm moving.', zei ik dan. 'Nice joke, what do you want to tell me.', Zei Millie die mijn verhaal als een grap opvatte. 'i'm serious, i'm moving two blocks away. I'm pregnant, you know that. I gave birth in less than a month and I feel the pressure so me and that reminded me of my future', zei ik. Ik ging bijna huilen. 'I was thinking about how I might be ruining Noah's life by saddled him with me and a baby, we really weren't supposed to turn our lives upside down.', zei ik. Millie sloeg haar arm om me heen. Ik ging verder: 'and so I didn't want to do that to him but he was so happy and supported me fully so I knew he wasn't going to see me and the baby as a burden, but maybe the baby was going to see us as a burden. We're barely adults and we don't even live together, how is that ever going to work out? So Noah and I are going to live together in a house owned by Noah's parents but they give it to us, we can start living in it today.', ik was uitgepraat.
Millie gaf me een stevige knuffel. 'Girl, I'm always going to support you wherever you go live, we'll be best friends and I'll help you with every little problem you have okay? Oh and is it good that I'm at the birth?', zei Millie. Ik moest lachen. 'Sure.', zei ik en ik veegde een traan weg. 'I'll help you pack your things.', zei Millie. Ik knikte dankbaar.
Niet veel later gingen we samen naar mijn huis toe. Ik nam een koffer en pakte al mijn kleren in, mijn tandenborstel, handdoeken en ik vroeg me af of ik nog iets moest meenemen. 'Hey you still have that dress i gave you when we were packing for going to stranger things Recordings?', vroeg ze. 'Ofcourse! I still wear it.', zei ik. Ze gaf me een knuffel. Ik keek maar wat raar maar ik vond het niet erg.
JE LEEST
Bad decision || m.b.b & n.s
أدب الهواة- wil je op deze manier wel bekend zijn? Sophia is geen gewone tiener, althans, dat was ze wel. Nadat haar ouders gescheiden waren, moest ze kiezen. Haar moeder of haar vader. Zonder twijfel koos ze voor haar vader. Haar moeder was niet lief en zat...
