----------- Hoofdstuk 135 -----------
Het is inmiddels bijna een maand later. Vandaag is het 1 Juni en ik hoor overmorgen te bevallen. Toen ik wakker werd had ik een hele plas water rondom mij. Het was drie uur 's nachts. Ik maakte Noah wakker. 'Noah, babe I'm afraid if my water is broken, if I've peed', zei ik. 'huh', zei Noah die in zijn ogen wreef. Opeens voelde ik een ondraagbare pijn. 'never mind, I'm going to give birth any moment.', zeg ik in paniek. Opeens was Noah klaarwakker. 'Okay, i'll get you some fresh clothes. Eh, take the key of the car and get in the car okay? I'll fix the rest. You need to do one thing. Stay. Calm.', zei Noah. Ik knikte.
Ik ging zo snel ik kon naar de auto. Ik pakte nog snel mijn telefoon en belde naar pap en mam. Voicemail. 'papa, ik denk dat ik ga bevallen. Ik rij nu naar het ziekenhuis, noah is nog wat spullen aan het inpakken, ik hou je op de hoogte maar blijf gewoon wakker en zorg alsjeblieft dat je er bent tegen de geboorte van de baby.', zei ik vlug. Ik kreeg opeens weer zo een pijnsteek ik legde vlug af. Ik belde Millie. 'Let me guess, you're about to give birth?', vroeg Millie toen ze opnam. 'I am.', zei ik snel. Na dat telefoontje stapte Noah in. 'Call Finn, Debbie, Chloe and my parents.', zei hij nog. Ik knikte. Ik belde als eerste mevrouw Schnapp omdat ik wist dat ze het hele gezin mee zou nemen, daarna belde ik Finn. Ik had ongelofelijk veel pijn. 'calm down, i know your in pain, everything will we alright, okay? I love you babe.', zei hij. Ik probeerde te glimlachen.
Noah reed zo snel als hij kan. Ik ademde in en uit, in en uit, in en uit zoals ik in de zwangerschapsyoga heb geleerd. Ik probeerde kalm te blijven en me niet te focussen op de pijn maar dat ging natuurlijk niet bepaald gemakkelijk?
JE LEEST
Bad decision || m.b.b & n.s
Fanfiction- wil je op deze manier wel bekend zijn? Sophia is geen gewone tiener, althans, dat was ze wel. Nadat haar ouders gescheiden waren, moest ze kiezen. Haar moeder of haar vader. Zonder twijfel koos ze voor haar vader. Haar moeder was niet lief en zat...
