-- Hoofdstuk 34 --

37 23 6
                                    

----- Hoofdstuk 34 -----
Samen zaten we wat te zwemmen in de vijver. 'Actually, the water isn't that cold!', gaf Millie toe. 'Yeah, once we're in it, we get used to it.', stemde Debbie in. Ik knikte. Bang keek ik om me heen. 'Is there something Soph? You seem so restless! Are you afraid of the dark?', vroeg Millie, die het opgemerkt had. 'No, that's not it. I hear footsteps. It can't be us because we're plodding in the water. Dad won't be in the mood to get out of bed in the middle of the night. So who will it be? A serial killer?', vroeg ik. Ik kreeg rillingen. 'No, that's probably just an image.', verdedigde Debbie. 'I do not think so. I'm sure I heard something too.', zei Millie. 'Probably my brother, he knows I'm here.', zei Debbie. 'Then your brother would have no manners! I mean, he wasn't even invited! But he's handsome, so I wouldn't mind.', zei Millie. We lachten.

Toen hoorden we de voetstappen weer. Bang keken we elkaar aan. Een shim verscheen aan de poort van mijn tuin. We hoorden slippers de grond raken. Het was een persoon van ongeveer een meter 70 voor zover ik kon zien. Doodsbang kelen we elkaar aan. 'Well, this is our last moment together before we die!', zei Debbie tegen ons. De schim kwam dichterbij.

De lampen die ophangen gaan aan bij beweging. De schim liep dichter en dichter. Toen knipperde het licht aan. Het was... Noah! 'God, Noah! Couldn't you shout from ten meters that it was you? We thought you were a serial killer who came to kill us!', zuchtte ik. Noah lachte: 'Well, you know what I think? That you guys have too much imagination.', grinnikte hij. Hij spreidde zijn armen. Ik knuffelde hem. 'How can I say, Soph, you're uhh, pretty wet.', zei hij en keek naar zijn hoodie die ik nat gemaakt had door hem te knuffelen. 'Nice to see you Nono, but didn't you say your parents are strict?', vroeg Millie. 'Indeed. But you don't always have to listen to it for that. My door was locked, you can only open the door from the inside, which means that I locked the door and my parents can't get in from the outside. That's why I'm here now. I jumped out the window. No one can get into my room, so they won't find out I slipped out.', zei Noah met een knipoog. 'Clever, but you literally just said no one can get into your room. And you? How do you plan to get in?', merkte Debbie op. 'Good question. I'm not quite sure about that myself. But if necessary, I climb up through the rain tube. You know, like you see in the movies!', zei Noah. 'Of course. And you think that's gonna work?', vroeg ik. 'Nope. We'll see.', zei Noah en gaf me een kusje op mijn voorhoofd.
--
En dit was alweer de laatste post voor vandaag! Vergeet zeker niet te stemmen <3 ( not pushing xo )

Bad decision ||  m.b.b & n.sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu