Bad decision || m.b.b & n.s

- Hoofdstuk 143 -

----------- Hoofdstuk 143 -----------
Een paar dagen later mochten Debbie en de baby naar huis. Ik ben mega blij dat alles goed is afgelopen, Rose en Alana zijn gezond, ze hebben allebei iets overleefd wat moeilijk te overleven was, Debbie is sterk geweest tijdens de bevalling, Millie is meter van Rose en Alana. Alana en Rose zijn trouwens nichtjes want Debbie en Noah zijn broer en zus. We hadden met onze vriendengroep afgesproken om een fietstocht te maken en in een café een beetje verderop koffie te gaan drinken bij afloop.

Noah had gisteren een fietsstoeltje gaan kopen toen ik met Rose naar de supermarkt ging. Noah was het fietsstoeltje achterop zijn fiets aan het zetten terwijl ik alvast sandwiches maakte voor mij, Noah, Debbie, Finn en Millie. Ik had nog twee grote thermossen met warme melk in zodat de melk van Alana en Rose niet koud zou worden en dan nog twee lege papflessen. Nog een paar appels enzo. Alana was nog maar pas geboren en dus niet groot genoeg om achteraan in een stoeltje te zitten dus ze word met ze een draagdoek vastgebonden aan Debbies buik.

We gingen eerst Debbie en Finn ophalen en daarna haalden we Millie die haar veter eerst moest strikken. Millie komt binnenkort bij ons wonen, dat lijkt ons wel leuk en ons huis is heel groot en Finn en Debbie ook maar zij willen eerst nog een jaartje wachten zodat ze zich kunnen focussen op hun relatie en hun kind. Millie komt binnen een paar maandjes bij ons wonen, dat staat wel vast.

We waren aan het fietsen. Ik keek naar Noah, hoe Rose achterop zat op een stoeltje met haar schattig winterjasje en mutsje. Ik keek naar hoe Finn tegen Noah aan het praten was en naar hoe blij debbie leek. Ik keek naar Millie, die druk aan het praten was over Alana en Rose tegen Debbie. Ik haalde diep adem. Ik voelde hoe de wind ik mijn gezicht kwam en knipoogde naar Noah en Rose.

-THE END.