----------- Hoofdstuk 138 -----------
Een paar weekjes later was Rose al flink gegroeid. Ze dronk goed en ze sliep nachtjes door wat niet zo vaak gebeurde de eerste weken. Rose was aan het slapen in onze kamer, dat hadden we ook inmiddels al aangepast, we hadden een maand voor de geboorte zelf nog een goedkoop bedje gekocht in een winkel zoals de Action. Die hadden we nog in de koffer liggen zodat ze tot ze een jaar oud is misschien nog in onze kamer kan liggen, dat is veiliger als je het aan mij vraagt.
Noah en ik waren aan het lunchen. We aten spaghetti die we samen hadden gemaakt. Noah kreeg een telefoontje. 'Finn?', vroeg Noah. 'Pick up the phone.', zei ik dan maar. 'Hey Finn. What's up.', Zei Noah. Ik verstond niet veel van het gesprek maar het leek alsof Finn in paniek was. 'Breath. We're on our way.', zegt Noah en hij legt af. 'Debbie and Finn met and Debbie fainted as she opened the door. No one is home. They're just at home.', legde Noah uit. 'Shit', vloekte ik. Ik ging zo snel ik kon naar Rosa toe en nam haar vast. 'Hey babe, we are going to aunt Debbie real quick alright?', zei ik zachtjes tegen haar. Zo snel ik kon ging ik de trap af. Ik probeerde Rosa niet wakker te maken. Noah zat al in de auto. Ik stapte de auto in met Rosa in mijn armen en we waren onderweg.
Noah was in paniek. Ik probeerde rustig te zijn, als ik zou tonen dat ik in paniek was, zou Rosa misschien wakker worden, en Rosa kan net goed door slapen.
Niet veel later waren we aangekomen. Finn stond al op de oprit te zwaaien. Noah liep zo snel hij kon naar Debbie toe. Hij schudde haar. 'is she hot?', vroeg ik aan Noah. 'she is, her hearthbeat goes very fast.', zei Noah. Ik knikte. 'Alright. Finn take her in your arms and hop in the car. Noah you drive.', nam ik de leiding. Iedereen deed wat ik zei.
We reden naar het ziekenhuis. Toen we daar aangekomen waren gingen de dokters Debbie onderzoeken.. We wouden nog niet dat debbies (biologische)ouders zich zorgen zouden maken, dus die gaan we pas bellen als er resulaten zijn. Ik ging wel al Millie bellen.
Ik ging op de gang staan waar niemand mij kon horen. 'hey mills. We're at the hospital Debbie fainted. Can you come?', vroeg ik. Millie was niet veel later al onderweg.
JE LEEST
Bad decision || m.b.b & n.s
Hayran Kurgu- wil je op deze manier wel bekend zijn? Sophia is geen gewone tiener, althans, dat was ze wel. Nadat haar ouders gescheiden waren, moest ze kiezen. Haar moeder of haar vader. Zonder twijfel koos ze voor haar vader. Haar moeder was niet lief en zat...
