- Hoofdstuk 140 -

6 1 0
                                    

----------- Hoofdstuk 140 -----------
Finn zijn mond viel open. Iedereens mond denk ik maar Finn was toch het meeste geschrokken. Debbie is zwanger. Rose werd wakker en begon te huilen. 'excuse me. I'm going to let Rose breathe some fresh air outside.', zei ik. Ik ging naar buiten met Rose in mijn armen. Onze fans wisten inmiddels al over Rose en ze hadden het goed opgevat, ze wisten ons adress niet maar ze hadden wel allerlei pakjes naar de postbode gestuurd met onze namen erop waardoor de postbode ons adres wél wist. Maar goed.

Ik haalde eens diep adem, het deed pijn om te weten dat Debbie aan het lijden was, ik weet hoe pijnlijk een zwangerschap is maar ik kan me echt niet inbeelden over waardoor Debbie nu gaat. Debbie is een van mijn beste vriendinnen en ze heeft zoveel pijn, dat weet ik. Ik hoop echt dat alles goed komt. Ik pakte nog een flesje melk uit mijn tas en liep naar binnen, daar vond ik naast het koffieapparaat een oven waarin ik het flesje melk kon opwarmen. Nadat het opgewarmd was, ging ik terug naar het kantoor waar Finn, Noah en Millie allerlei vragen aan het stellen waren. Ik gaf Rose aan Millie die tekengaf dat zij Rose een flesje wou geven. Ik overhandigde haar het flesje en ging luisteren naar alles wat er verteld werd.

Een paar uur later had het ziekenhuis Debbies adoptie en biologische ouders op de hoogte gehaald van alles wat er gaande is. Ze zijn zo snel als ze konden gekomen en tegen de tijd dat zij er waren, was debbie wakker geworden. 'What's happening? Where am i?', vroeg ze. Ze dokters legden alles nog eens uit voor haar en debbie moest meteen huilen. 'is there something wrong with me? Why cant i just give birth on a natural way?', vroeg ze. 'There is nothing wrong with you, it just happens to people, you did nothing wrong.', verzekerde de dokter. Ik hoorde Debbie slikken. 'you'll get trough this!', zei debbies biologische vader. 'you will.', zei debbies adoptievader. 'we believe in you. And we support you!', zei Debbies moeder. Debbie knikte dankbaar.

Bad decision ||  m.b.b & n.sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu