Book I: Desperately

Forty Five

Cassandra's Point of View

Naalimpungatan ako sa tunog na sa kwarto ko. Dahan dahan akong dumilat at bumungad sakin ang puting kwarto at sagilid ko ang machine. Kumunot ang noo ko at sinibukang umupo ng maayos, nagtaka naman ako ng naramdaman kong may nakakabit sa kaliwang kamay ko. Dextrose. Huminga ako ng malalim at itanaggal ang oxygen mask sa mukha ko. Ba't nandito ako sa hospital? Anong nangyari?

Napangiwi naman ako ng kumislot ang sintido ko. Ngayon ko lang napansin na wala pa lang tao dito, kaya hihiga sana ako ng bumukas ang pinto. At inuluwa si Frank na may hawak na cup.

"Good thing, you're awake. I'm just going to call the doctor." Bago pa ako makapagsalita ay umalis na naman siya. Umupo na lang ako ng maayos at tiningnan ng mabuti yung dextrose sa kamay ko.

Napaangat naman ako ng tingin sa pinto ng bumukas ito at pumasok si Frank kasunod ang doctor.

"How's your feeling, Ms. Santos?" Tanong ng doctor habang nakatingin sa isang clipboard niya na may mga papel na nakaipit.

"I'm fine... medyo kumirot lang ang sintido ko."

"Well, it seems the result is fine, nothing to worry yet."

Kumunot ang noo ko sa huling salita na sinabi niya.

"What do you mean, Dr. Ramirez?" Confuse spread upon Frank's Face.

"Well, we all knew that the cause of fatigue is due to overwork that lead to her sleeping disorder. It might cause a risk in the future."

Tumikhim ako at sumagot. "Apnea."

"That's right. So I'll suggest you not to tire yourself that much if you don't want to stay here and run some test again. If you want to cure it, then we can help you."

"How long it will take, doc?" Mahina kong usal.

"Pardon?"

"Gaano katagal para gumaling ako?"