Book I: Desperately

Twelve

  

Author’s Note:

 I dedicate this chapter to my precious friend/classmate/seatmate  Daisy-chan. Dahil sa kanyang pagtatanong na mag-u UD ako ay napag-isipan ko na lang mag UD *ehem* kahit ako’y napipilitan lang. HAHA xD Joke lang ^.^

*ehem* May namimilit din akong classmate, here you go guys.

Thea at Chennie [ Nang Makita nilang ng UD ako, ayun tulak ang natamo ko :3 E dedicate ko raw sila. Ayun napilitan na naman ako ulit.Haha]

Dedicate ko din ito sa inyo lahat readers~ Love lots!

Anyways, I hope you enjoy this chapter mga silent reader .

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Chapter Twelve

Natigilan naman siya ng maramdam niya na may kung anong pumiga sa puso niya ng marinig niya ang pagka di gusto sa boses nito

“Di mo ba talaga kayang tanggapin ang pagmamahal ko sayo ?” Mahinang lintaya nito. Napatingala naman siya ng marahas siyang yinugyog nito sa balikat

“Ano ba sa salitang INFATUATION, ang hindi mo maintindihan? Hindi mo talaga ako mahal, inspirasyon mo lang ako!” Asik nito habang pinag-krus nito ang mga braso sa dibidib niya

“Paano mo naman nasabi na inspirasyon lang ito o infatuation---“ Bigla namang napatalon sa gulat ang dalawa ng marinig ang tumutunog na bagay. Nagkatinginan silang dalawa ng nagtatanong na mga mata. Sabay silang umiling na wari’y hindi sa kanila ‘yon. Bigla namang namutla ang dalaga ng ma-isip niyang may tao palang nandito

Marahas na umaling ang dalaga. Noway! This is not good! Masisira ang reputasyon ko! Dahan-dahan naman siyang naglakad sa kabilang banda ng rooftop.

“Sino nandyan? Mahinang sambit nito habang papalapit. Bigla namang nanglaki ang mata niya at nagsimula nading lumamig ang mga kamay nito.

“L-louie?”

Marahang tumayo ang binata at nag-inat na animo’y kababago lang sa paggising. Dahan-dahan niyang pinagpag ang mga alikabok sa pantalon nito. Laking gulat ng binata ng Makita niya ang dalaga na namumutla