Book I: Desperately

Twenty Three

Chapter Twenty Three

Hindi ko alam kung magpapasalamat ba ako o ano ng makadating ako sa canteen ng matiwasay na walang inabangga o baka sila na umiwas para hindi ko sila mabangga. Wala sa sarili na umupo ako at napatingin sa kawalan. Why do I feel this kind feeling, that feeling of being scared? Pero iba ‘to e, parang natatakot akong may makuhang importante sakin.

“Cassie, mukha kang lutang ah. Ayos ka lang?” Marahan kong nilingon si Patty na nagtataka akong tingnan.

Tipid akong ngumiti. “ Oo naman.”

“Here. Binilhan ka na namin ng pagkain baka kasi matagalan ka pa sa pila.” Aniya nito. I smiled and murmured my thanks.

“OHMYGOSH! Am I in heaven? Ba’t ang daming gwapo dito? Kyaaaaaaaaaaaaa!” Sabay kaming napatalon ni Patty ng marinig naming ang natitiling si Dexie. We both rolled our eyes sa behavior ni Dexie. Typical gay.

“You know what, I realize na talagang bakla si dexie.” Mahina kong bulong sa katabi kong si Patty, nagtataka naman akong tiningnan niya.

“Ngayon mo lang narealize? Don’t tell me may gusto ka sakanya?” she ask bewildered.

I looked at her with confuse expression. “ Noon ko naman alam na bakla talaga siya pero this fast few days, I’m confused of Dexie’s behavior. Pero ngayon na niwala na akong bakla siya.” I said. Naramdaman ko siyang napabuga ng hangin.

“You too.”

“What?”

“You seems like weird too, this past few days. Hmmm. Did I miss something?”

She shook her head. “ Well maybe because I’m bit tired and stress out. Ilang araw din kasi akong walang tigil sa panonood ng asian novelas.” She explained. Tumango naman kahit medyo hindi ako sangayon sa sinabi niya.