Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa classroom at nakuha yung bag ko, basta ang alam ko lang wala ako sa matinong pag-iisip sa mga pangyayari ngayong araw.
Lutang akong pumasok sa bahay. Nakita ko naman si Mommy na gumagawa na naman ng cross stitch ng isang bulaklak, ewan ko ba kay mommy mahilig siyang gumawa ng cross stitch na bulaklak pero ayaw niya sa pagga-gardening. Sabi niya cliché na raw yung paggardening sa mga story kaya iniba niya ng konti. Nagpagawa pa nga siya ng kwarto para sa mga finish products niyang cross stitch.
"Mom." Napatigil naman si Mommy sa pagtatahi at tiningala ako. She's Mayla Lopez, my one and only gorgeous and kind mom in the whole world. Aakalain mong ang bata-bata pa niya tingin sa lagay niya ngayon pero kung tatanungin nyo ang edad ni mommy ay baka aakalain nyong magbibiro ako. She's turning 43 ngayong October.
"Hi Dear, so how's school?" And she gave me a peck on the cheeks.
"As usual, a typical day again"Napangiwi naman ako ng binatukan niya ako. Eto yung ayaw ko kay mommy eh, so sadist.
"Anong tipikal? Wala ba kayong assignments or projects?" Ganyan talaga si mommy ayaw niyang may nakalitgaan akong Gawain. Umiling ako.
"Good. Go to your room now dear" I just nodded. Bumalik naman si mommy sa ginagawa niya, pumanhik naman agad ako sa kwarto ko.
Bigla kong naalala ang lahat lahat kanina.
Ang gulo-gulo! Hindi ko na alam kung saan ko ibabaling yung sarili ko sa kama. Tumayo na lang ako at dumiretso sa banyo. Kailangan kung magpalamig muna, ang sakit sa ulo! Shit!
"Ba't ang tagal mo sa kwarto? Nakatulog ka na naman ba?" Bungad ni mommy sa akin ng maka upo na ako sa hapagkinan. I pouted.
"Mom! Hindi na ako bata!" Pagmamaktol ko.
"Is that so? Kung hindi ka na bata eh bakit hindi ka marunong magluto?" She gave me a smirk. Sumimangot naman ako at inirapan si mommy na pilit hindi matawa sa kinikilos ko. Kung tinatanong nyo kung nasan ang papa ko, well he was handling some business in abroad kaya si mommy lang ang nandito sa bahay at isa pa walang interes si mommy sa mga business stuff. Same with me.
"Alright. Kumain ka na bago lumamig ang mga pagkain" I just nodded. While we was in middle on eating, bigla ko naming na alaala yung dapat kung gawin
"Mom...." Tawag ko kay mommy, she just looked at me
"Hmmm?.." I gulped
"Can I have my credit card?"
"Sure dear, kunin mo lang sa lalagyan." Shocked written all over my face, hindi ko alam at anong nakalagay sa pagkain at bigla bumait si mommy pagdating sa paghihingi ng permiso sa pagkuha ng credit card. Hmmm. I need to thanked Manang Maria. Well, my mom is so kuripot, ayaw niyang laging gastos ng gastos kaya allowance lang yung binibigay ni mommy sa akin, mahilig kasi akong mangolekta ng mga novels kaya minsan pinmapagalitan ako ni mommy, ano ba ang silbi ng internet?
Well, ayaw ko munang isipin kung bakit bigla nagbago ang isip ni mommy basta ang alam ko may gagawin ako bukas. I hope my mom will consider why would I doing those things, even if not. This one of the things that I hope will work out and I ready to face the consequence.
BINABASA MO ANG
Book I: Desperately
RomansaShe's desperately doesn't want to lose, yet. Curious? Then, read. Warning. Read at your own risk.