Book I: Desperately

Forty Nine

Tahimik akong naglalakad papalapit sa dalampasigan,  ang mahinang ampas ng alon at malamyos na musika ang tanging tunog sa oras na ito. Nakikita ko ang mga kandilang tinabunan ng kung ano para di maupos sa dinadaanan ko hanggang sa dulo na kung saan mas lumiwanag pa ang nga bagay na nandun.

Shivers linger on my skin,  kahit nakasout ako ng jacket ay malamig parin dahil madaling araw na.  Hindi ko alam kung bakit ngayon niya pa ito ginawa sa ganitong oras. 

Nakita ko ang bulto ng tao sa di kalayuan, Ngumingiti siya.  Hindi ko mapigilang mapaisip na parang kinakasal kami,  kulang na lang na magdala ako ng bulaklak at magsout ng belo.

Uminit ang pisngi ko sa naisip kong kabaliwan.  Even though we're so called couple, love doesn't exist in both of us. Just a one sided love.

"I thought I imagine na nakangiti ka kanina papalapit sakin,  why suddenly change?" Napatingin ako sa inalahad niyang kamay.

"Why do you care?" at tinitigan parin ang kamay niyang nakalahad.

"Because I might be the reason for your change of heart."

"Hindi mo ba hahawakan ang kamay ko? "

"Why would I?  May kamay naman ako. "

Tumawa na lang siya at hinila ako papalapit sa kumot na nakalapag sa buhangin.

"I know,  I'd just wanna hold your hand in the middle of the cold breeze to feel that you're here with me. "

Napatitig ako sa kanya.

"Anong nakain mo?"

"Why? "

"I think you bump your head into something that makes you like this... "

"Like what? " Tinitigan niya ako habang ngumingiti.

"Smitten? "

Lumapad ang ngiti niya.

"Yes, heavenly smitten to you. "

Umiwas ako ng tingin at nagsimula umupo sa nakalapag na hapin.

"Wifey!  You ruined my move! "

Tinaasan ko siya ng kilay. "What? "

"Ako dapat ang aalay sa pag upo mo!"

"Seriously? " Bewildered, I said.

"Of course, dapat sa simula pa lang sweet na talaga tayo."

"What? Ano 'to scripted lang?"

Napakamot siya sa batok. "Medyo? Sinulat ko kasi lahat, baka kasi may makalimutan ako at masira yung moment natin."