ដោយសារតែប៉ារបស់ ថេហ្យុង បានទាក់ទងមកជាច្រើនដង គេក៏សម្រេចចិត្តថាទៅផ្ទះវិញដើម្បីនិយាយជាមួយគាត់ តែពេលថ្ងៃត្រង់គេបានទៅញាំបាយជាមួយ ជុងហ្គុក ដោយនាយមកទទួលដល់ក្រុមហ៊ុនតែម្តង ។
"បងនៅកន្លែងណា?"
"អូនដើរមកខាងមុខបន្តិចមក ឡានពណ៌សរ"
"អូ៎...ឃើញហើយ" ថេហ្យុង ដើរសម្តៅទៅរកឡាននោះហើយក៏ឡើងឡានទៅតែម្តង ។
"ចង់ទៅណាដែល បាទ?" ជុងហ្គុក សួរនាំលេងសើច ព្រោះថ្ងៃនេះនាយអារម្មណ៍ល្អ ។
"ទៅញាំបាយ"
"បាទលោកថៅកែតូច"
"ស្អីរបស់បង?" ថេហ្យុង នឹកអស់សំណើច មកហៅលេងសើចស្អីប្លែកៗ
"ព្រោះបងថៅកែ"
"ចុះឡានបងទៅណា? បងប្តូរឡាន?"
"ឡានបងអោយ បេន យកទៅលាង ក៏យកឡានថ្មីមកប្រើសិន"
"អូហូ...ថៅកែឡានពិតៗ"
"ម៉ាកនេះ អូនគិតថាយ៉ាងម៉េចដែរ? បងបើកសាកពីការិយាល័យបងមកដល់ទីនេះ"
"មិនអន់ទេ អូនគួរតែសន្សំលុយទិញវាមួយ"
"អឹម..." ជុងហ្គុក ងក់ក្បាលតិចៗយល់ស្របជាមួយដែរ ។ នាយបើកឡានបន្តដល់ហាងអាហារមួយកន្លែង ចូលញាំបាយជាមួយគ្នា បន្ទាប់មកជូនគេទៅទិញរបស់ចាំបាច់ប្រើនៅផ្ទះខ្លះ នៅក្រុមហ៊ុនខ្លះ ជុងហ្គុក ក៏ត្រូវការរបស់ប្រើប្រាស់ផ្ទាល់ខ្លួនដូចគ្នា ។
"បង! ម៉ាសនេះល្អណាស់ អូនចង់ទិញអោយអ្នកម៉ាក់បង ពេលណាបងទៅប៊ូសាន?"
"ប្រហែលជាបីថ្ងៃទៀត បងចុះទៅប្រមូលទិន្នន័យនៅកំពង់ផែ អូនចង់ផ្ញើរតាមបង?"
"ប្រាកដហើយ បីថ្ងៃទៀតប្រហែលជាទៅថតនៅខេត្តជាមួយ ជុងហាន់ ព្រោះណាត់កន្លែងរួចហើយ"
"ទៅឯណា?"
"ដេហ្គូ"
"ដេហ្គូ អូនហួសបន្តិចដល់ហើយ បងចង់អោយអូនយកអោយគាត់ដោយផ្ទាល់ច្រើនជាង មិនអញ្ចឹងគាត់ច្បាស់ជាយល់ថាបងបង្គាប់អូនអោយធ្វើមិនខានទេ"
"អញ្ចឹងចាំលើកក្រោយចុះ អូនអាចនិងរវល់ណាមួយទៅជាមួយ ជុងហាន់ ខ្លាចគេទើសទាល់"
