បន្ទាប់ពី ថេហ្យុង ចេញពីផ្ទះបាត់ទៅហើយនោះ ជុងហ្គុក ក៏ត្រូវទាក់ទងអោយទៅក្រុមហ៊ុនឡាននោះ ជួបជាមួយថៅកែចាស់ព្រោះគាត់មានរឿងចង់និយាយផង ។
នាយសង្ហារចេញពីផ្ទះជាមួយការតុបតែងខ្លួនបែប CEO ស្រស់សង្ហារសំដៅទៅក្រុមហ៊ុនដើម្បីនិយាយការងារ ។ មកដល់ក្រុមហ៊ុនគ្រប់គ្នាកំពុងរង់ចាំនាយតែម្តង ។
"ថៅកែធំមានអ្វីចង់និយាយជាមួយខ្ញុំ?"
"ខ្ញុំបានសង្ខេបការងារអោយនាយ បេន ជំនួយការរបស់លោករួចហើយ និយាយសាច់ការតែម្តងទៅ ដំបូងខ្ញុំចង់ប្រជែងព្រោះទុកពេលអោយកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំបន្តដំណែងគ្រប់គ្រងទីនេះ ប៉ុន្តែដោយសារកូនចោម្សៀតនោះវាអត់បានការពេក អោយតាមភ្នាក់ងារធំមកយូរហើយអូសទាញគេមកមិនបាន ក្នុងនាមនោះនៅផ្នែកទីផ្សារ ខ្ញុំនិងផ្តល់ឱកាសមួយដល់លោក ប្រសិនបើលោកអាចទាក់ទងទៅនាយក ប្រតិបត្តិការអោយដាក់ទុនឡាននិងគ្រឿងបន្លាសមក ក្រុមហ៊ុនយើងបាន ដំណែងគ្រប់គ្រងខ្ញុំនឹងប្រគល់អោយលោកតែម្តង"
"រឿងតែប៉ុណ្ណឹងទេ? ងាយពេកទេដឹង?" ជុងហ្គុក ហាក់មិនញញឺតនៅគិតថាជារឿងតូចតាចទៀតផង ចំណែកឯនាយចំណាស់ឃើញឬកពារក្រអឺតក្រតមរបស់នាយកម្លោះវ័យក្មេងម្នាក់នេះហើយញញឹមឡើង បែបហួសចិត្ត ហួសចិត្តដែលនាយមើលងាយលើការងារមួយនេះ ។
"បើសិនគិតថាងាយ...ខ្ញុំទុកពេលអោយលោក មួយសប្តាហ៍បញ្ចប់គម្រោងមួយនេះ ហើយកាតអនុម័តដំណើរការពេលណា ដំណែងធ្លាក់លើលោក ពេលហ្នឹងដូចគ្នា ចំណែករឿងចំណូលចំណាយជាការ ប្រជុំធំ បែបហ្នឹងបានទេ?"
"យល់ព្រម! លោកថៅកែហាមក្រឡាសសម្តី"
"ហឿយ...ខ្ញុំកាន់តែចាស់ហើយ ក៏ត្រូវការអ្នកជំនួសមើលថែទីនេះបន្ត"
"មួយសប្តាហ៍ទៀត លោកថៅកែចាំស្តាប់ដំណឹងល្អទៅចុះ"
"ប៉ុន្តែ... ប្រសិនបើលោកធ្វើមិនបាន លោកត្រូវទ្រាំជាកូនចៅកូនអត់បានការរបស់ខ្ញុំហើយ"
"បែបនោះ... មិនអីទេ" ជុងហ្គុក នៅតែជឿជាក់ រឿងចាក់មនោគមន៍ពាក្យសម្តីនាយមិនដែលចាញ់គេ ស្រាប់ហើយ បើគ្រាន់តែទាក់ទងការងារងាយៗប៉ុណ្ណឹងរង់ចាំដំណឹងល្អទៅ ។
