ថ្ងៃបន្ទាប់
អាកាសធាតុត្រជាក់នៅពេលព្រឹកព្រលឹម ថ្ងៃរះចាំងជះចូលតាមចន្លោះបង្អួចប៉ះលើផ្ទៃមុខសររលោងម៉ត់ខៃរបស់នាយសង្ហារដាស់អោយភ្ញាក់ពីដំណេកមកស្ទុះស្ទាមើលអ្នកជិតខ្លួនជាមុន ។
បាតដៃក្រាសស្ទាបលើថ្ងាសនិងកញ្ចឹងក ថាថយកំដៅហើយឬនៅ?
"ក្តៅឱនៗ មិនអីទេ" ជុងហ្គុក បន្លឺឡើងតិចៗមុននឹងងើបទៅបន្ទប់ទឹកត្រៀមទឹកក្តៅសម្រាប់អ្នកជំងឺពិសេសរបស់នាយ ។
មួយសន្ទុះក្រោយរួចរាល់ហើយនាយចូលមកដាស់នាយតូចងូតទឹកក្តៅនៅពេលព្រឹកបែបនេះទើបឆាប់ជា ។
"ថេហ្យុងហា៎"
"ហឹម... ជុងហ្គុក"
"ភ្ញាក់ឡើងងូតទឹក បងត្រៀមទឹកក្តៅអោយរួចហើយ"
"សុំ 10នាទីទៀត"
"ឆាប់ឡើង ភ្ញាក់ពីព្រលឹមទើបល្អ ម៉ោះ" ជុងហ្គុក ទាញភួយចេញគិតថាចាប់លើកគេឡើងតែក៏ចាប់ភ្លឹកនិងជើងតូចស្រលូនរបស់គេ យប់មិញមុនគេងនាយចាប់អារម្មណ៍ថាគេស្លៀកខោជើងខ្លីតែព្រឹកឡើងនាយភ្លេចទើបបានជានៅភាំងភ្លឹក ។
ជើងទាំងគូរបស់គេតូចៗស្អាតខ្លាំងណាស់មើលត្រឹមតែមួយចំណាត់ក្រោមច្បាស់ជាគិតថាជាមនុស្សស្រីមិនខាន ។
"យ៉ាងម៉េចហើយ មានមិនស្រួលត្រង់ណាទេ?" ជុងហ្គុក បង្វែរចំណាប់អារម្មណ៍មកសួរនាំវិញពេលគេងើបអង្គុយ ។
"អត់អីទេ គ្រាន់តែនៅឈឺក្បាលបន្តិចបន្ទួច"
"ងូតទឹកសិនទៅ បងចុះទៅអោយគេត្រៀមអាហារសម្រាប់អូន"
"អរគុណបងហើយ" ថេហ្យុង ងើយមកថើបថ្ពាល់នាយមួយខ្សឺតមុននឹងងើបទៅបន្ទប់ទឹកធ្វើប្រងើយ ឯនាយកំលោះនៅត្រឹងត្រឹមញញឹមក្រោយទទួលបានស្នាមងើបពីមិត្តប្រុសរបស់នាយ ។
ថេហ្យុង សង្ងំងូតទឹកក្តៅស្រួលខ្លួន ជុងហ្គុក ចុះទៅអោយគេរៀបចំអាហារមួយសន្ទុះឡើងមកវិញ យកសម្លៀកបំពាក់អោយ ថេហ្យុង នាយទិញពេលនៅប៊ូសានមុនឡើងឡានមកសេអ៊ូលវិញ មកដល់យប់មិញទុកវានៅក្នុងឡានទើបចុះទៅយកមកអោយ យ៉ាងណានាយដឹងថាគេមកតែខ្លួនស្រាប់ហើយ ។
"ថេហ៍! សម្លៀកបំពាក់សម្រាប់អូន" គ្រាន់តែ ថេហ្យុង ចេញមកភ្លាមនាយបង្ហាញភ្លាមតែម្តង ។
"អុ៎? បងទិញវា? ពីពេលណា?"
"បងទិញមុនពេលមកវិញគឺកាលពីម្សិលមិញ អ៊ំមេផ្ទះ ប្រាប់ថាអូនមកហើយបងគិតថាអូនមកតែខ្លួនទេ បែបនោះបងក៏ឆៀងចូលទៅទិញទុកសម្រាប់អូនតែម្តង"
"អូ៎... ព្រះអើយមិត្តប្រុសរបស់ខ្ញុំគឺពិតជាល្អខ្លាំងណាស់ អរគុណ" ថេហ្យុង ញញឹមញញែមដើរមករកនាយថែមអោយការអោបរឹតរួចហើយក៏ថើបបបូរមាត់នាយជាមិត្តប្រុសមួយខ្សឺតអោយអ្នកខាងនោះពេញចិត្តពេញថ្លើមហើយមានអារម្មណ៍ថាចូលចិត្តនៅពេលដែលគេថើបនាយមិនថាកន្លែងណាក៏ដោយ។
"បងចូលចិត្តនៅពេលអូនថើបបងបែបនេះ" ជុងហ្គុក បន្លឺឡើងពេល ថេហ្យុង បញ្ឈប់ការថើបហើយដៃរបស់នាយនៅចាប់ចង្កេះតូចរបស់គេ ចំណែកឯដៃរបស់ ថេហ្យុង គឺស្រាក់កររបស់នាយនៅឡើយ ។
"ពិតមែនហេស? ខ្ញុំស្មានថាបងចូលចិត្តតែមនុស្ស ស្រីថើបតើ"
"ឈប់និយាយអត់បានការទៀតទៅ នៅជាមួយមិត្តប្រុសអូនតើត្រូវរំលឹកពីមនុស្សស្រីឯណាទៀត?"
"អូ៎ៗ បងអត់ចូលចិត្តទេ រឿងនេះខ្ញុំមិននិយាយក៏បាន លែងទៅខ្ញុំទៅស្លៀកពាក់"
"អេ... នេះកុំថាអូនខឹងនិងបងអោយសោះ?"
"អត់ទេ! ខឹងស្អី? ខ្ញុំំត្រូវការស្លៀកពាក់ ឬបងចង់អោយខ្ញុំនៅស្លៀកបែបនេះរហូត?"
"ច្បាស់ហើយថាមិនខឹង?"
"ច្បាស់ហើយ"
"អត់ជឿ!"
"ជុប* ច្បាស់ឬនៅ?" ថេហ្យុង ធ្វើមាត់ស្រួចថើបលើបបូរមាត់នាយម្តងទៀត ជុងហ្គុក ញញឹមឡើងពេញចិត្តស្ដូកតែម្តង ។
"ច្បាស់ណាស់" នាយតបមុននិងលែងអោយ ថេហ្យុង បានយកសម្លៀកបំពាក់ទៅផ្លាស់ប្តូរ ។
"ត្រូវការអីបន្ថែម ប្រាប់បង"
"អូ៎! អត់ទេ"
"អញ្ចឹងបងចុះទៅក្រោមមុនហើយ" ជុងហ្គុក ចុះមកអោយនាយ បេន ជាកូនចៅញាំអីមុននិងបានទៅ ធ្វើការជំនួសអោយនាយ ថ្ងៃនេះនាងនៅជូន ថេហ្យុង ទៅណាខ្លះ ។
