ថ្ងៃនេះពេញមួយថ្ងៃ ជុងហ្គុក ទៅណាខ្លះ ធ្វើអ្វីខ្លះ ជាមួយអ្នកណាខ្លះនាយបានផ្ញើរសារទៅប្រាប់ ថេហ្យុង រហូត នាយតូចអង្គុយធ្វើការផងញញឹមផង ដូចជាកំពុងមានស្នេហាពិតៗហើយ ។
"ថេហ៍! ក្រុមដេគ័រគេណាត់យើង ល្ងាចចេញពីធ្វើការពួកយើងទៅហាងទៅ" ជុងហាន់ ដើរហួសមកប្រាប់តែ ថេហ្យុង ដូចជាមិនបានស្តាប់នោះទេ ។
"គីម ថេហ្យុង! ឯងមានស្តាប់យើងទេ?"
"ហា? ឯងថាអីមុននេះ?"
"យើងប្រាប់ថា ក្រុមដេគ័រគេមកហើយ ពួកយើងទៅមើលហាងល្ងាចពេលចេញពីធ្វើការ"
"Okay អុ៎...នៅមានទៀត រឿង Boss ថាគេកំពុងទាក់ទងការងារក្រុមយើង ឯងទទួលខុសត្រូវទៅ"
"មិនបានទេ សុឺងឆូល ច្បាស់ជាមិនអោយទៅ"
"ហាស? ឯងថាម៉េចមិញ? ទាក់ទងអីនិងលោក ឆយ? គ្រែងរាល់ដងជាឯង?"
"អឺ...ឯងម្តងទៅ យើងទៅអត់បានទេ យើងច្រឡំមាត់ ហៅឈ្មោះគេប៉ុណ្ណោះ យើងទៅធ្វើការយើងវិញហើយ" ជុងហាន់ ប្រញាប់គេចមុខពី ថេហ្យុង មិនគួរណាមាត់នេះរអិលបែបនេះសោះ ។
"ស្អីអញ្ចេះ? ច្រឡំមាត់ហៅ? យើងនៅជាមួយ ជុងហ្គុក រហូតមិនឃើញច្រឡំហៅផង?" ថេហ្យុង នឹកមិនអស់ចិត្តជាមួយមិត្តរបស់ខ្លួនតែក៏មិនសួរនាំច្រើនដែរ ។
ចេញពីធ្វើការផ្ញើរសារទៅ ជុងហ្គុក ថាទៅជាមួយ ជុងហាន់ គ្រាន់តែមិនប្រាប់ថាទៅឯណាតែប៉ុណ្ណោះ ។
បន្ទាប់ពីមើលកន្លែងរួចហើយមេឃងងឹត ជុងហ្គុក បានទូរស័ព្ទមកគេ ថេហ្យុង ឈរនៅខាងមុខរង់ចាំនាយមកទទួលតែម្តង ។
ឡានទំនើបងារជាថៅកែក្រុមហ៊ុនឡានបើកមកឈប់នៅមុខនាយតូចស្រស់ស្អាតកំពុងឈររង់ចាំ ទំនាក់ទំនងបើកជំហររបស់ពួកគេកំពុងដំណើរការបានយ៉ាងល្អ ។
"ពួកយើងទៅណា? ញាំអីទេ?" ចូលដល់ក្នុងឡាន ជុងហ្គុក សួរនាំតែម្តង ទឹកមុខម្នាក់ៗញញឹមដូចកំពុងអៀនគ្នាយ៉ាងអញ្ចឹង ព្រោះតែនឹកឃើញរឿងស៊ីជម្រៅរបស់ពួកគេកាលពីម្សិលមិញ ។
"ថ្ងៃនេះអូននាំបងទៅជួបលោកប៉ា ដោយសារថ្ងៃនេះប៉ានៅក្រុមហ៊ុនដល់យប់ មិនចង់អោយទៅផ្ទះខ្លាចគាត់មិនទុកមុខអោយបង" ចុងប្រយោគ ថេហ្យុង ខ្សឹបៗដាក់នាយឡើងគួរអោយស្រឡាញ់តែម្តង ។
