Arc 3.6

3.4K 450 8
                                    

unicode

[ ပျူပါ : ဒင်! ဖူးစာမီတာ 10% အထိတိုးလာပါပြီ။]

[သူရဲ့ ဖူးစာမီတာကိုဖြည့်ဖို့ ဘာကြောင့် စိတ်အဆင်မပြေသလို ခံစားနေရတာလဲ? ဒီမှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ကစားနေရသလို ခံစားနေရတယ်။ ]

လင်းခိုင်သည် တောက်ပသော ဦးနှောက်ပုတီးစေ့ငါးလုံးကို ကောက်ယူပြီး လက်ဖဝါးပေါ်တွင် ပွတ်သပ်နေသည်။ "ခင်များတို့ ဒီပုတီးစေ့တွေအတွက် ဘာကြောင့် ဒီလောက်လုပ်နေကြတာလဲ နားမလည်ဘူး။ ခင်များတို့ စိတ်ကူးကြည့်နိုင်တဲ့ အရည်အသွေးအကောင်းဆုံး ပုတီးစေ့လောက်ကို တစ်မိနစ်အတွင်း ငါဖန်တီးပေးနိုင်တယ်။ ခင်များ လိုချင်လား? "

"မလိုဘူး၊ မင်း ကစားချင်နေတာ ငါသိတယ်၊ မင်းလုပ်သမျှက ဆိုးရွားတဲ့ အကျိုးဆက်တွေ ပါလာမှာပဲ" ဟု ယူယွီက ပြောလိုက်သည်။

"အာ၊ မိသွားပြီပဲ" လင်းခိုင်သည် ရယ်မောလိုက်သည်။ သူသည် ယူယွီဆီ ဦးနှောက်ပုတီးစေ့တွေ ပစ်ပေးလိုက်ပြီး ယူယွီက ဖမ်းလိုက်သည်။ သူသည် လှေကားထစ်ဆီသို့ လျှောက်သွားကာ "ဒီလေ့လာရေးခရီးအတွက် တောက်ပနေတဲ့ ဖုတ်ကောင်ဦးနှောက်ပုတီးငါးလုံးက လုံလောက်ပြီမလား? ဒီနေရာမှာ နောက်ထပ် ဖုတ်ကောင်တွေမရှိဘူးလို့ ငါအာမခံတယ်"

ယူယွီလည်း ခေါင်းညိတ်ပြပြီး လင်းခိုင်နောက် လိုက်လာခဲ့သည်။ သူတို့သည် အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာကာ စူပါမားကတ်မှ ထွက်ခွာရန် အဖွဲ့ကို ခေါ်လိုက်သည်။ သမ္မတရူ၏လက်ထဲတွင် တောက်ပနေသော ဦးနှောက်ပုတီးစေ့ငါးလုံးကို မြင်လိုက်ရသောအခါ သူ့လက်အောက်ငယ်သားများသည် အံ့အားသင့်သွားကာ အလွန်အကြူး ပြောဆို ချီးမွမ်းကြသည်။

"သမ္မတ ရူက အံ့ဩစရာပဲ၊ သူက ဘာတစ်ခုမှ မဖျက်ဆီးဘဲ တောက်ပနေတဲ့ ဖုတ်ကောင်ငါးကောင်ကို တိုက်ခိုက်နိုင်တယ်၊ ပေါင်းစပ်ဖုတ်ကောင်ကိုတောင် သူဖယ်ရှားနိုင်မယ်ဆိုတာ ငါတော့သေချာတယ်"

"ဟုတ်တယ်၊ သူလုပ်နိုင်တယ်! သမ္မတ ရူက အတော်ဆုံးတိုက်ခိုက်သူပဲ! "

သမ္မတရူသည် ဘာမှ မပြောဘဲ ကားထဲကို ဝင်သွားခဲ့သည်။ အထူးသဖြင့် ဖုတ်ကောင်ဘုရင် လင်းခိုင်သည် ဘာအရိုအသေမှမပြဘဲ သူ့ကားထဲကို ဝင်သွားသောအခါ ပြုံးပြဖို့တောင် သူပင်ပန်းလွန်းနေခဲ့သည်။ သမ္မတရူက ဦးနှောက်ပုတီးစေ့တွေရဖို့ ကြိုးစားနေချိန်တွင် လင်းခိုင်က ဘာမှလုပ်မနေသောကြောင့် တခြားလူငယ်များက အတင်းပြောနေသည်ကို လင်းခိုင်ကြားပြီး ပြုံးနေလိုက်သည်။

တတိယလူအဖြစ်ကူးပြောင်းခြင်းWhere stories live. Discover now