Burun Buruna

Bölüm 3

Merhaba arkadaşlar. Yeni bölüm geldi!

Bu 3 bölüm geçiş bölümleriydi, o yüzden hızlı bir şekilde sizlerle paylaştım. Bu bölümden sonra bölümler belirli aralıklarla gelecek. Ama bölümler gelmesinde etkili olan bir şey de sizlersiniz.

Lütfen yorum bırakın. Yorum benim için çok önemli. Bir vote insanı ne kadar mutlu ediyor bilemezsiniz. Beni emeğimin karşılığı olarak mutlu edin.
Hepinize keyifli okumalar. ^,^

Kapı büyük bir gürültülü ile yumruklanıyordu. Delikten bakmaya korksam da hemen elimi kapıya dayayıp delikten baktım. Tam seçemesem de sarı saçlı bir kız olduğunu, apartman ışığının saçlarına vurmasıyla anlamıştım. Kapıyı açmalı mıydım? Büyük bir tereddütsüzlük yaşarken, koridorun ucundaki kapı açıldı. Uraz, altında siyah bir şort üstünde bol bir gri atletle uyku sersemi yürümeye çabalıyordu. Bir süre gözlerini açıp kapadı. Ben onun mükemmelliğini baştan aşağı süzerken o hala kendine gelme çabalarındaydı. İçinde bulunduğum durum fazlasıyla saçma olabilir, evet. Tanımadığım iki çocuğun evinde kalıyordum ve bu da yetmezmiş gibi onlar hakkında hiçbir şey bilmediğim bu çocuğu nedense tanımak istiyordum.

Bir süre yumruklanmayan kapı tekrar yumruklanmaya başlayınca Uraz hemen kapıya doğru yaklaştı. O kapıya yaklaşınca bende istemsizce kapıdan uzaklaştım ve arkamdaki kapıya sırtımı verdim. Yani, sonuç olarak ne ile karşılaşacağımı bilemezdim değil mi? Kapıda bir kız vardı ve biz kızlar çok ölümcül olabiliyoruz.

Uraz, delikten baktıktan sonra derin bir nefes verdi. Strese girmiş gibi bir hali vardı. Kısa bir anlığına bana döndü ve gözlerimin içine bakakaldı. Sanki bir şeyler düşünüyor gibiydi. Ne yapacağını bilemez bir hali var gibiydi, bir kez daha nefes verdi ve omuzlarını dikleştirip kapıyı açtı.

Sarışın kız beklemekten sıkılmış hatta patlamıştı, sureti bunun aksini söyleyemezdi. Elini kapının yanına yaslamış öylece duruyordu. Kafasını Uraz'a çevirdi ve kırmızı rujunun boyadığı iri dudakları aralandı. Daha beni görmemişti.

Daracık eteği ve göğüs dekolteli bluzu ile fazla çekiciydi. Bir an bu kızsa ben neyim diye düşündüm. Kız kollarını Uraz'a dolayınca bir an düşüncelerimden koptum. Sevgilisi miydi? Ben ne yapmam gerektiğini cidden bilmiyordum. Bu bana göre çok tersti, sevgilisi olan bir çocuğun evinde mi kalıyordum yani? Ah, nasıl da düşünemedim! Neden sorma gereği bile duymamıştım? Bir anlığına da olsa kendime zorunluluktan dolayı burada olduğumu hatırlatmaya çalıştım. Bir an kapıdan çıkıp koşarak uzaklaşmayı bile istedim. Ama saatin geç olduğunu ve üzerimde; ah, evet bu kıza bile ait olabilecek taytla çıkmamın uygun olmadığı kafama dank etti.

Ben hala kendimle bir tartışma halindeyken kulaklarımı parçalayan sesle kendime geldim. Ellerimle kulağımı kapatmam ve geriye doğru sendelemem bir oldu. Bu nasıl bir cırtlak sestir?

Sarışın kız Uraz'dan uzaklaşmış bana doğru yürüyordu. Uraz hızlıca kapıyı kapattı ve üzerime doğru yürüyen kızı kolundan yakaladı.

''Ne yapıyorsun Şebnem?''

Kız hiç umursamadan ölümcül bir şekilde bana bakıyordu. Bir an yutkunamadım. Korkuyor muydum? Hayır. Sadece içinde bulunduğum durumun bir kız tarafından tabii ki yanlış karşılanacağını bildiğim halde bu kadar rahat olduğum için kendime kızıyordum. Ne kadar zorunlulukta olsa burada olmamalıydım.

''Bırak beni Uraz. Bu kız kım? Hemen söyleyeceksin!''

Uraz, sakinleştirmek için kollarını sardığı kızı iyice kollarının arasına alıp, ''Sakin ol Şebnem. Söyleyeceğim, önce geç içeri oturalım.''