💞'အမုန်းတော်ခံ မိန်းမသား'💞 (Completed)

Part 40🚨

Unicode ver

အကြည့်စိမ်းစိမ်းနဲ့ ဩရှပြီးအေးစက်စက်ဖြစ်နေတဲ့အသံကြောင့် ကလေးမမှာမျက်ရည်အဝိုင်းသားနှင့် အနောက်ဘက်သို့ထိုင်လျက်သားလေးလဲကျသွားသည်က ခွေခနဲ။လက်ထဲကိုင်လာသေးသည့်Unicornရုပ်ပိစိလေးဟာလည်း မြေပြင်ပေါ်ပြုတ်ကျသွားလေ၏။

တကယ်တော့ သူဒီလိုလေသံမာမာနဲ့ပြောချင်ခဲ့တာမဟုတ်ပါဘူး။ဒါပေမဲ့ စကားကိုနားထောင်ကောင်းအောင်၊ပြေပြစ်အောင်ဘယ်လိုပြောရမယ်မှန်းသူမသိဘူး။

''ကိုကိုက ဘာလို့အော်တာလဲ ဟင့်!''

''ငါ့အသံကဒီလိုပဲမို့''

''ဪ အာ့ဆို ဂျယ်ဂျယ်လ်ပြောပြမယ်
ဂျယ်ဂျယ့်ကိုမင်းလို့မပြောရဘူး...ဂျယ်ဂျယ့်လ်အရွယ်ကညီမလေး...ကိုကိုနဲ့ညီမလေး''

သူ့ရင်ဘတ်ကိုလက်ညိုးလေးနဲ့ညွှန်သည်။ပြီးတော့ကိုယ့်ရင်ဘတ်ကိုလက်ညိုးလေးဖြင့်ဖွဖွထိကာ စိတ်လိုလက်ရစကားတွေလာပြောနေသည့်ပေါက်စလေးကို သူငြိမ်ငြိမ်သက်သက်သာငေးနေမိ၏။

ပေါက်စနရဲ့အသံလေးကချိုသည်။
အပြာရောင်မျက်ဝန်းလဲ့လဲ့လေးတွေက သိပ်လှ၏။

ထိုမျက်ဝန်းတွေကိုသတိလက်လွတ်ငေးရင်း အညိုရောင်မျက်ဝန်းတစ်စုံဟာလည်း သိသာစွာအရောင်တစ်ချက်တောက်သွားခဲ့လေသည်။

သူ့ကိုဒီလိုစကားတွေအများကြီးလာပြောမယ့်လူရယ်လို့ရှိတာမဟုတ်ဘူး။ဒီကလေးလေးကဘယ်လိုဖြစ်လို့...

''ကိုကို ဒီမှာဘာလို့နေတာလဲ
လာ ထ...နေပူနေတယ်''

သူ့ကိုစားမတတ်၊ဝါးမတတ်ကြည့်ပြီး လူသတ်မလိုရုပ်ပေါက်နေတဲ့ တောကောင်လိုအရိုင်းအစိုင်းအသွင်ကို သူမလေးကလုံးဝကြောက်လန့်ဟန်မရှိ။နေပူတဲ့နေရာကရွှေ့ဖို့တောင် အတင်းဆွဲထူနေသေးသည််။

သူချက်ချင်းလက်ကိုရုန်းပစ်လိုက်ပြီး...

''ဖယ်!
ဘာမှမသိဘဲ ဝင်မရှုပ်နဲ့''

''ဒါပေမဲ့ နေက...''

''မင်း သူများခြံထဲဘာလို့ဝင်လာတာလဲ
ဒီကနေထွက်သွား''

''ဂျယ်ဂျယ့်လ်ခွေးလေးက ကိုကို့ခြံထဲဝင်လာတာ''

''ဟိုကောင်လား''