Oddałam Ci się i... (T.1)

♡84♡

Dzień balu 

Pov: Leia

- siostra, który krawat? - zapytał Ethan podchodząc do mnie z czterema różnymi krawatami

- Ten drugi - odparłam szybko - naprawdę nie masz problemu żeby tam ze mną pójść? - zapytałam

- jasne że nie, tylko przeraża mnie trochę polonez, kto to w ogóle wymyślił, dawno nie słyszałem żeby w USA tańczyli takie coś - prychnął

- dyrektorka wymyśliła że w tym roku będzie inaczej, tak właśnie powstał pomysł na poloneza - zaśmiałam się - tylko szkoda ze nie będzie tam Tommy - przyznałam

- jest chyba strasznie zapracowana co nie? - zapytał chłopak

- Ta, od tygodnia nie mamy praktycznie kontaktu, jedyne co napisałaś to że jest ze mnie dumna i wierzy że zdam matury - pokręciłam głową

- zrozum ją, to trudny człowiek i ty zdajesz sobie z tego sprawę - zapewnił

- No jasne, po prostu.. zależało mi żeby go ona ze mną tańczyła i była przy mnie podczas tej całej studniówki która na studniówkę mało wygląda - prychnęłam

- Nie narzekaj już tak - uderzył mnie w ramię - ja będę - uśmiechnął się w moją stronę

- dzięki Ethan, ale to nie to samo - przyznałam - chyba rozumiesz o co mi chodzi - popatrzyłam na niego kiedy wiązał krawat

- rozumiem rozumiem - zapewnił - ale mimo to, powinnaś trochę bardziej mnie docenić - zaśmiał się

- doceniam cie Ethan, i to cholernie, jesteś najlepszym bratem - przytuliłam go

- ciężko byłoby zaprzeczyć - zaśmiał się oddając uścisk

Kilka dni wcześniej

Pov: Tommy

- Dobra, czyli.. będzie tak, tak, tak i tak? - zapytałam pokazując kroki do poloneza

- dokładnie - przytaknął mi Ethan

- dzięki że mi pomagasz - powiedziałam patrząc na chłopaka

- dzięki że chcesz uszczęśliwić moją siostrę - zaśmiał się - ona niczego się nie spodziewa

- mam nadzieję, chce żeby to była niespodzianka - przyznałam

- będzie, Leia się chyba popłacze ze szczęścia - zaśmiał się

- jeszcze sobie makijaż rozmyje - też się zaśmiałam

- I tak prędzej czy później szminka poszłaby w zapomnienie z pomocą twoich ust - popatrzył na mnie poruszając sugestywnie brwiami w moją stronę

- czekaj.. ty mi dajesz pozwolenie na takie coś? - zapytałam przez śmiech

- na buziaka, oczywiście - tez się śmiał - dobra, wracamy do nauki - powiedział po czym znowu zaczął opisywać mi każdy krok w tańcu

Przyznam że jeszcze dwa dni temu nie myślałam o tym że będę uczyć się poloneza razem z Ethanem. Któregoś dnia Ethan zadzwonił do mnie ze musimy pogadać. Spotkaliśmy się a ten powiedział że Leia dosyć przygasa przez to że ja znowu mam mnóstwo pracy jak i problemów z samą sobą które na szczęście już cichną. Obydwoje wymyśliliśmy że zrobimy Leii niespodziankę. Szkic tego wszystkiego jest taki że Ethan pójdzie z Leią na jej studniówkę a ja będę stała przed budynkiem szkoły czekając na nich. Leii zależało na tym żebym z nią tam poszła a ja mimo to odmówiłam. Postanowiłam że zrobię jej tą przyjemność i tam pójdę. Oczywiście moje życie nigdy nie jest najprostsze i banalne więc musiałam coś wymyślić. Na szczęście miałam przy sobie współzałożyciela całego planu. Jestem mu naprawdę wdzięczna że tak dobrze się dogadujemy. Ethan to naprawdę spoko facet.