Başlama tarihi: 20.01.24
×××
Kulağıma gelen seslerle çalışma masasından kalkıp arka bahçeye bakan balkonuma çıktım. Gözlerim, sesin kaynağını ararken çok geçmeden görüş açıma girmişti.
Gülümsedim.
Ders çalışmaktan yorulduğum için zaten sıkılmıştım. Hava hafif estiği için üzerime sadece ince bir hırka geçirip odamdan çıktım. "Anne, ben arka bahçeye hava almaya geçiyorum. Gelirim birazdan"
"Tamam tatlım!"
Ayakkabılarımı giyip evden çıktığımda saniyeler içerisinde binadan da çıkabilmiştim. Arka bahçeye geçip onu her zaman yaptığım gibi ilk önce uzaktan izledim.
Kum torbasını buraya taşımış, elindeki boks eldivenleriyle antrenman yapıyordu. Yaptığı işe o kadar çok odaklanmıştı ki sanki bir şeyler düşünüyor gibi bir hali vardı.
Bir kaç adım atıp yanına gittim. Kulağındaki kulaklıklardan dolayı beni daha farketmemişti. O an, ona sataşmak istediğim için hızlı bir şekilde kendimi kum torbasına siper ettim.
Beni, farkettiği gibi elini havada durdurdu. Ona sırıtarak bakmaya devam ettiğimde bakışları yüzümde geziniyordu. "Hadi, devam etsene"
O an, çevik bir hareketle beni belimden yakalayıp nazik olmaya çalışarak yere yatırdığında buna hazırlıksız yakalandığım için elimle yakalarını tuttum.
Daha sonra ne yaptığını farkedip beni yerden kaldırdığında ellerimi üzerinden çektim. Ulaş, kulağındaki kulakları çıkarıp cebine attığında konuşmaya başladı.
"Geldiğini görmedim"
"Balkondan seni gördüm, ders çalışmaktan sıkıldığım için yanına geleyim dedim"
Kafasını sallayıp gülümsedi. "İyi yapmışsın. Ama bir daha o şekilde önüme geçme. Yanlışlıkla sana zarar verebilirdim"
Omuz silktim. "Karşına geçen ben olunca hemen farkediyorsun, bunu bildiğim için denemek istedim. Hem... Ne var yani ben de kendimi savunabilirim"
Ellerimi havaya kaldırıp yumruk haline getirdiğimde gülmeden edememişti. "Öyle mi? Al bakalım o zaman" elindeki eldivenleri çıkarıp bana uzattığında ne yaptığını anlayamadığım için yüzüne baktım.
Kafasını iki yana sallayarak eldivenleri elime giydirdi ve benden bir kaç adım uzaklaştı. "Bakalım kendini ne kadar koruyabiliyorsun"
Bunu kastetmemiştim...
"Ama ben bilmiyorum"
"Öğreteceğim" dediğinde benden bir atak bekliyordu. Ellerimi, az önceki gibi havaya kaldırıp pozisyonumu aldığımda yapamayacağımı bile bile öne doğru atılıp onun yüzüne bir yumruk savurdum.
Çok rahat bir şekilde kendini geri çekerek yumruğumdan sıyrıldığında Ulaş, hiç vakit kaybetmeden bana karşılık vermişti.
Havadaki kolumu yakalayıp beni ters çevirdiğinde, sırtımı göğsüne yaslamıştı. Tuttuğu elimi, arkama sabitlerken nefesi boynuma çarpıyordu.
"Şampuanımı değiştirdim, nasıl?"
"Hayır, değiştirmemişsin"
"Nerden biliyorsun?" Diye sordum gülerek. O an, dikkatini dağıttığımı farkedip karnına bir tekme savurduğumda beni bırakmak zorunda kalmıştı.
"Dikkatin çok kolay dağılıyor, böyle olmaz" bilmiş bir şekilde konuştuğumda bana gülerek bakıyordu. Kafasını iki yana sallayarak doğrulduğunda hemen bir atak daha yaptım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sev Beni
Teen FictionElimi kaldırıp kalbinin olduğu o noktaya koydum. "Ama kalbin acıyordu" annesine o gün öyle söylemişti. Bakışlarındaki o ifade değişirken buruk bir tebessüm etti. Elimin altındaki kalp atışları birden hızlandı. "Evet kalbim acıyor ama üzülmüyorum. Ç...