Sev Beni

41. Bölüm

"Duru, kızım ben çok kötü bir şey yaptım"

"Ümit..." Dedi annem oyarırcasına.

"En azından Duru bilmeli"

"Neyi bilmeliyim?" Dedim dehşet içinde. Aman Allah'ım, neler oluyordu böyle? Evden adamları çıkarken görüyordum, ki o arabayı bizim etrafımızda çok kez görmüştüm. Annem ağlıyordu ve babam bir şey yaptığını söylüyordu.

"Ben birisini öldürdüm"

Kelimenin tam anlamıyla donakaldım. "N-ne?" Dedim konuşamazken. "Birisini mi öldürdün?"

Annem, elini saçlarından geçirdi. Babamın ise başı eğikti. Ne söylediğinin farkındaydı mıydı acaba?

"Ama bilerek olmadı. Katil olmak istemedim"

"Katil olmak mı? Baba ne diyorsun sen?"

"Kızım bak, ben tefecilere bulaştım. Çok sıkışmıştık ihtiyacım vardı. Ama borcu ödedim. Yani son taksidi ödemeye gittiğimde..." Annemin ağlaması şiddetlenirken şoka girmiş bir şekilde babamı dinliyordum.

"Adamın iş yerindeyken bir anda adamla tartışmaya başladık. Her şey üst üste geldi yani kendime hakim olamadım. Sonra... Ani bir öfkeyle masanın üzerinde duran silahı aldım"

Adamı öldürmüş müydü? Kafamı iki yana salladım. "Kızım bak, adamın söyledikleri o kadar dokundu ki bana yemin ederim nasıl olduğunu anlamadım. Çok öfkelenmiştim. Tetiği çektiğimde ise bir anda odaya kızı girdi ve babasının önüne geçti. Ben... Onun kızını öldürdüm"

"Ne?!" Çığlık attım resmen. Ellerim titremeye başlarken anneme şok içinde baktım. Şaka yapıyor olmalıydı. Babam, genç bir kızı mı öldürmüştü?

"Anne, babam şaka yapıyor değil mi? Bütün bunlar bi şaka"

Annem, ağlayarak kafasını iki yana salladı. Dehşet içinde ayağa kalktım. "Ne istiyorlar peki? Ne zaman oldu bunlar?"

"Yaklaşık 1,5 ay önce"

"Ama sen hâlâ burdasın. Demek ki bir sorun yok değil mi?" Çoktan hapise girmiş olması gerekiyordu. Ama değildi.

"Bunlar çok pislik adamlar. Beni direk içeri attırmak yerine intikam almak istedi. Kaç haftadır tehdit ediliyorum. Ayrıca borcum iki katına çıktı. Yani-"

"Karşılığında sadece para mı ödüyorsun? Bu kadar mı?"

Annem ile babam birbirlerine baktılar. Ağladığımı daha yeni farkediyordum. Benim babam... Canımdan çok sevdiğim babam katil olduğunu söylüyordu.

"Başıma bir şey gelmesi konusunda tehdit ediyor işte, bilmiyorum"

"Ama bir şey olmayacak" dedi annem ayağa kalkarken. "Bu duyduklarını unutuyorsun kızım ve Baran'a bir şey söylemiyorsun. O duyarsa çok kötü olur"

Annem gelip yanağımı okşadı. "Hiç bir şey olmayacak tamam mı? Gerekirse baban cezasını çeker ama size bir şey olmayacak. İzin vermeyeceğim"

"Ne demek bu?" Kalbim korkuyla atarken annem göz yaşlarımı sildi. "Babam cezasını çeker de ne demek? Hapse girmekten mi bahsediyorsun?"

Kendimi annemden çekip babama çevirdim bakışlarımı. "Baba?"

Babam da ayağa kalkıp yanıma geldi ve alnıma bir öpücük bıraktı. "Size bir şey olmasına asla müsaade etmeyeceğim kızım. Sen düşünme bunları. Halledeceğim ben"

"Korkutuyorsunuz beni..." Dedim göz yaşlarım tekrar yanaklarımı ıslatırken. Şu son bir kaç günde o kadar çok yorulmuştum ki ağlamaktan, her şey bir anda tepetaklak olmuştu sanki.