"ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း ညီမျှခြင်း၏အလွန်"[Completed]

12💜 (Zawgyi)

တစ္လမ္းလုံး ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္နဲ႕လိုက္လာၿပီး အခန္းထဲေရာက္တာနဲ႕ ကုတင္ေပၚပစ္လွဲခ်လိဳက္ေတာ့ အခန္းထဲအထိလိုက္ဝင္လာတဲ့လူေၾကာင့္...Hoseok အျမန္ထရပ္ၿပီး ထိလူ႕ရင္ဘတ္အားတြန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ လက္ေတြအားဆြဲခ်ဳပ္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။

"Baby!!"

"ခင္ဗ်ား ထြက္သြား!! "

"Daddy မင္းကို ဒီ့ထက္ပိုၿပီးလႊတ္မထားနိုင္ေတာ့ဘူး။ပ်က္စီးတာ ေတာ္႐ုံပဲေကာင္းတယ္ေနာ္! "

"က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္ ပ်က္စီးတာ...ခင္ဗ်ား နဲ႕ ဘာဆိုင္လဲ။လႊတ္!! "

"ငါနဲ႕ ဆိုင္တယ္! မင္းကို ငါေမြးထားတာ "

"ေမြးထားတာလို႔မေျပာနဲ႕...ေကြၽးၿပီးႏွိပ္စက္ေနတာလို႔ေျပာ! "

"မင္းဘာေတြနာက်င္ေနရလို႔လဲ ဟမ္! ။ မင္းကို လိုအပ္တာမရွိေအာင္ထားေနတာ။မင္းကို ဘာေတြႏွိပ္စက္ရေသးလို႔လဲ!! "

"အခုပဲ ႏွိပ္စက္ေနတာေလ။လက္ကိုလႊတ္!! "

"႐ုန္းမရမွန္းသိရင္လဲ မ႐ုန္းစမ္းနဲ႕ Baby။မင္း ဒီေန႕ကစၿပီးဘယ္မွထြက္လို႔မရဘူး။ေနာက္အဲ့လိုေနရာေတြ ထပ္သြားတာေတြ႕ရင္ Daddyအဆိုးမဆိုနဲ႕ေတာ့ေနာ္!"

"ဘာ! အဆိုးမဆိုနဲ႕...ခင္ဗ်ားက ဘာလုပ္နိုင္မွာမို႔လို႔လဲ။Jung Hoseok ကို သတၱိရွိရင္လက္ဖ်ားနဲ႕ထပ္ထိၾကည့္စမ္း! ။ Jung Hoseok ဘာေကာင္လဲသိသြားမယ္။ ဖယ္စမ္း!! "

Joonလက္ထဲက ႐ုန္းထြက္ၿပီး အျပင္ထပ္သြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးအား Joonလွမ္းဆြဲထားလိုက္ရသည္။

"Baby!! "

"ခင္ဗ်ားကို လႊတ္လို႔ေျပာေနတယ္!! "

"အျပင္ လုံးဝထပ္သြားလို႔မရဘူး! "

"ဘာလို႔မရ ရမွာလဲ။ခင္ဗ်ားေျခေထာက္နဲ႕သြားမွာ မဟုတ္ဘူး...ဖယ္!! "

"Baby! ေျပာေနတာကို မရဘူးလား!"

"မရဘူး!! "

လက္ထဲမွ အတင္း႐ုန္းထြက္ေနသည့္ ေကာင္ေလးအား Joonမရ ရေအာင္ခ်ဳပ္ထားေပမဲ့...တစ္ျဖည္းျဖည္း အ႐ြယ္ေရာက္လာသည့္ ထိုေကာင္ေလး၏႐ုန္းထြက္နိုင္အားကလည္း မေခဘူးမို႔...Joonအိပ္ယာေပၚပစ္ခ်ကာ အေပၚမွအုပ္မိုးၿပီး...လက္ႏွစ္ဖက္အား ေမြ႕ယာႏွင့္ဖိကပ္ပစ္လိုက္သည္။