"ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း ညီမျှခြင်း၏အလွန်"[Completed]

16💜 (Zawgyi)

"Park Jimin!!! "

က်ိန္းေသေပါက္ Jeonေပါ့။ဘယ္သူမွအသိမေပးပဲ ထြက္လာခဲ့တာကိုေတာင္မွ သိျဖစ္ေအာင္သိလိုက္ေသးတယ္။တရႉးရႉးေဒါသေတြထြက္လာပုံက Jiminဒီကေန ေအးေအးေဆးေဆးထြက္ခြာသြားရမဲ့ပုံမေပၚ။

"ခင္ဗ်ား ဘာေစာက္ခ်ိဳး ခ်ိဳးျပန္ၿပီလဲ!! "

"Public area ႀကီးမွာ...ေအးေအးေဆးေဆးေျပာစမ္း Jeonေလး"

"Park Jiminshii!! "

ဟိန္းခနဲေနေအာင္ ထပ္ထြက္လာတဲ့ေအာ္သံက ေယာင္းစကားကို နားမေယာင္ေၾကာင္းသက္ေသ။Jeonစိတ္ထဲ အခုခ်ိန္မွာ...Park Jimin ၿပီးရင္ Park Jimin သာရွိသည္။

"ငါ့ကို လာမေအာ္နဲ႕!! "

"ဘာေစာက္ခ်ိဳးလဲ အခုရွင္း!!"

"ငါ့သေဘာနဲ႕ ငါသြားတာေလ...ဘာကိုရွင္းရမွာလဲ!"

"ဘာမွမရွင္းပဲ ထြက္သြားလို႔ရမလား!!"

"Jeonေလး! ေျပာေနရင္ တစ္ခြန္းနဲ႕ရ!! "

Kim Tae Hyung က ဝင္ဆူေတာ့ Jeonက...သူစိမ္းဆန္သလိုလွည့္ၾကည့္လာသည္။

"ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲ Kim Tae Hyung ဝင္မပါပါနဲ႕။Kim Tae Hyung နဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူး။အေဝးမွာသြားရပ္ေနေပး "

Jeonရဲ႕စိမ္းသက္သက္စကားေတြရဲ႕ေနာက္ ေယာင္းက အေနာက္ကိုအလိုလိုေျခတစ္လွမ္းဆုတ္မိသည္။Jeon Jung Kook နဲ႕ Park Jimin ကိစၥကို Kim Tae Hyungနဲ႕ မဆိုင္တဲ့အေဝးတစ္ေနရာေရာက္ေအာင္...Jeonက စိမ္းစိမ္းကားကားပို႔ပစ္ရက္တယ္။

"ထယ့္ကို ဘာမွေျပာစရာမလိုဘူး မင္း! "

"ဘာလို႔ မလိုရမွာလဲ။ေလာကႀကီးမွာ သက္ဆိုင္ေတာ့တာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ ခင္ဗ်ား ႏွစ္ေယာက္တည္း။တစ္ျခားလူမပါဘူး"

ေယာင္းကအလိုက္သိစြာ စကားလုံးေတြမၾကားရေလာက္တဲ့ေနရာအထိေရွာင္ထြက္သြားသည္။Jeonေျပာတဲ့စကားေတြက နားထဲပဲ့တင္ထပ္ေနတုန္း။နားထဲ စိမ္းသက္လြန္းလို႔...အသားက်ဖိဳ႕ေတာင္ခက္ခဲသည္။

"မင္း ငယ္ငယ္တည္းက ငါတို႔ ေဝးေဝးကေရွာင္ခဲ့ရမွာ။ႀကီးေလအဆိပ္ျပင္းေလ...ေတာႀကီးေႁမြေဟာက္လိုေကာင္!!"

"ခင္ဗ်ား မ်ားေနၿပီေနာ္ Jiminshi။ကြၽန္ေတာ္ေဒါသထြက္လာရင္ ဘာကိုမွမျမင္ေတာ့ဘူး။ညတုန္းကလိုျဖစ္ခ်င္ေနတာလား"