"အေသသတ္ပစ္မွာ!!! "
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း...Jeonေလးရာ "
ဒဏ္ရာထဲေဆးထည့္ေနတုန္း ထေအာ္သည့္ Jeonေၾကာင့္ လန့္ၿပီး ေယာင္းလက္ေတြ႕တုန့္ခနဲ။သူ႕အိမ္မွာထားရင္ ေယာင္းမသိတဲ့အခ်ိန္ထထြက္သြားမွာစိုးလို႔ အိမ္မွာ...အနားမွာ ေခၚထားရသည္။အနားမွာထားတာေတာင္...သူ႕မွာေဒါသေတြနဲ႕အခဲကမေက်နိဳင္ေသး။
"အခုသြားသတ္ပစ္မွာ! "
"အခုျပန္ထိုင္ေန! "
အမိန့္ေပးသံက တစ္ခြန္းဆိုတစ္ခြန္း။ခ်က္ခ်င္းျပန္ထိုင္သူက ခဏပါပဲ...ေယာင္းဒဏ္ရာေတြကိုျမင္ေနရရင္ကို အလိုလိုေသြးကႂကြေနသည္။
ဒဏ္ရာကပါးေပၚက ညိုမဲရာေလးမျဖစ္စေလာက္ကို ျပည္ပ်က္ေနရွာသည္။ကိုယ့္ကို စိုးရိမ္ၿပီး ေဆးအတင္းထည့္ေပးမယ္လုပ္ေနတဲ့ Jiminကိုလည္း အျမန္ျပန္ခိုင္းလိုက္ရသည္။Tae Hyung ေယာက်္ားပါ။အဲ့ေလာက္မေပ်ာ့ညံ့ပါဘူး။
အခုေဆးထည့္ေနတယ္ဆိုတာလည္း မနက္ေက်ာင္းတက္ရမွာမို႔ ညိုမဲေတြရွိမေနေစခ်င္လို႔။မွန္ၾကည့္ၿပီး ဒဏ္ရာေဆးထည့္ေနတဲ့လူကို မကူပဲ...ထိုင္ေဒါသထြက္ေနသည့္ေကာင္ေလးဆီကေတာ့ တစ္ခါတစ္ေလ ဂ႐ုစိုက္မႈကိုခံခ်င္ပါတယ္။
ေဆးကူထည့္ေပးရင္ေကာင္းသားလို႔ေတြးေနတုန္း...လက္ထဲကဂြမ္းစကိုဖ်တ္ခနဲဆြဲယူၿပီး ပါးကိုထိေတြ႕လာသည့္သူ။
"Hyung နာေနလား"
"ဒီေလာက္ေလးနဲ႕ နာမလား"
"ကြၽန္ေတာ္ အဲ့ေနရာမွာမရွိလို႔။ကြၽန္ေတာ္သာရွိရင္ အဲ့ေကာင္ေတြပြဲခ်င္းၿပီးတယ္"
"ဖူးးး...နာရင္ေျပာ Hyung "
ေဒါသေတြၾကားက ရတဲ့ဂ႐ုဏာေလးက ခ်စ္စရာေတာ့ ေကာင္းသား။ေလေအးေလးေတြမႈတ္ေပးရင္း ထိေတြ႕လာတဲ့ပုံေလးကိုက ႏူးႏူးညံ့ညံ့။ပြစိပြစိနဲ႕ေျပာေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြနဲ႕ဆုံတဲ့အခါ ေရဆာလာလို႔အျမန္အၾကည့္လႊဲရသည္။
မရိုးသားခ်င္ဘူး...ဒီေကာင္ေလးနဲ႕ထိေတြ႕ေနရရင္ ရိုးသားခ်င္စိတ္ကိုမရွိေတာ့တာ။ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ေကာင္ေလးအေပၚ အနီးကပ္ပစ္မွားေနတာ ကင္မ္ထယ္ေယာင္း လြန္တာေပါ့။ကင္မ္ထယ္ေယာင္း ပစ္မွားခ်င္ရေအာင္ ထိုေကာင္ေလးကလည္းခ်စ္စရာေလးကို။
!["ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း ညီမျှခြင်း၏အလွန်"[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/340397334-64-k450803.jpg)