လွပတဲ့အိမ္မက္ေတြထဲတစ္သက္လုံး နစ္ျမဳပ္သြားလို႔ရရင္ေကာင္းမယ္။ျပန္လည္ေခါင္းမေဖာ္ခ်င္တဲ့အထိ Babyက Joonရင္ခြင္ထဲမွာႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ေလး။ျမတ္နိုးလြန္းလို႔ အိပ္ေမာက်ေနတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ နဖူးေပၚအနမ္းေတြေႁခြခ်မိတဲ့အခါ နိုးထလာတဲ့မ်က္ဝန္းအိမ္ေလးက ေအးစက္လြန္းတာထက္ပိုေနသည္။
ရင္ဘတ္အက်ယ္ႀကီးကို တြန္းၿပီးထြက္သြားတဲ့အခါ ခါးေသးေသးေလးေတြကို အပိုင္သိမ္းထားမိသည္။ခပ္ဂ်စ္ဂ်စ္အေငြ႕အသက္ေလးေတြကို မခြဲနိုင္ေသးလို႔။
"ဖယ္ "
"ဒီေန႕အလုပ္မသြားေတာ့ဘူး။Babyနဲ႕အခ်ိန္ျဖဳန္းခ်င္တယ္။အျပင္သြားၿပီး တစ္ခုခုသြားစားၾကမလား"
"မအားဘူး သြားစရာရွိတယ္"
"တစ္ရက္တစ္ေလ မသြားပါနဲ႕လား။Daddyနဲ႕အတူတူရွိေနေပးပါလား"
ေအးေအးသက္သာအေျခအေနကေန ရင္ဘတ္ကိုကန္ထြက္ၿပီး ေဒါသေတြနဲ႕မတည္ၿငိမ္တဲ့အေျခအေနကို ထိုေကာင္ေလးကဖန္တီးရတာအကြၽမ္းက်င္ဆုံး။
"အတူတူရွိေနေပးရေအာင္ ခင္ဗ်ား နဲ႕ က်ဳပ္ကဘာဆိုင္လို႔လဲ"
ညတုန္းက အေျခအေနကိုလက္ညွိုးၫႊန္ျပရင္ က်ိန္းေသေပါက္ စိတ္မဆိုးေလာက္ဘူးမို႔လား။
"ဘာလဲ အတူအိပ္ေပးလိုက္႐ုံနဲ႕ဆိုင္ပစ္လိုက္တာလား"
"ဒါဆို ဘာအေျခအေနလဲ "
"ပုံမွန္လိုပဲ သေဘာထားလိုက္"
ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကိုပုံမွန္လိုတဲ့လား။Joonမွာေတာ့ လက္ထပ္ဖို႔ေတာင္စီစဥ္ေတာ့မလို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီ။ဒါကို ဘယ္ႏွလုံးသားရဲ႕ဆႏၵနဲ႕ ပုံမွန္လို႔သတ္မွတ္လိုက္တာလဲ။အဲ့ေလာက္ထိ ေပါ့ပ်က္ပ်က္နိုင္ဖို႔လိုလို႔လား။
"သေဘာမထားနိုင္ဘူး။Daddyမင္းကို လက္ထပ္ယူမွာ။တစ္သက္လုံးအတူတူေနဖို႔အတြက္ Daddy မင္းကို လက္ထပ္ယူေတာ့မွာ"
"႐ူးေနလား...ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူကယူမယ္ေျပာလို႔လဲ။တစ္ေယာက္တည္း ႐ူးေနလိုက္။ဘယ္ေတာ့မွ က်ဳပ္နဲ႕ လက္ထပ္ဖို႔မစဥ္းစားနဲ႕"
စကားနာေလးေတြေျပာၿပီး ထြက္သြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့Babyက ႂကြႂကြယြယြ။ဘဝပ်က္သူတစ္ဦးလိုျဖစ္ေနတဲ့ Joonမွာေတာ့ Babyကိုလက္လြတ္မခံခ်င္တာမွ ႐ူးမတတ္။
YOU ARE READING
"ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း ညီမျှခြင်း၏အလွန်"[Completed]
FanfictionJikook = မောင် + သက်ဆိုင်သူ