ေရခဲေသတၱာထဲမွ စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္တစ္လုံးအား ယူကာ ေယာင္း လက္ကိုဆြဲၿပီး စာက်က္စားပြဲတြင္ေနရာယူသည္။စားစရာရွိရင္ ေယာင္းလက္ကိုဆြဲေခၚလာၿပီး အတူတူမွ်စားခဲ့ၾကသည့္ ငယ္ငယ္တုန္းကေန႕ရက္ေတြကိုေတာင္အမွတ္ရမိပါသည္။Park Jiminက ငယ္ငယ္တည္းက မုန့္ဆိုရင္ Kim Tae Hyung နဲ႕မွ်စားရမွအရသာရွိတယ္ထင္သူ။
"စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္ေလး။ထယ္ႀကိဳက္တယ္မို႔လား။ငါ ဒါရဖို႔အၾကာႀကီးေစာင့္ၿပီး တစ္ခါတည္းယူလာခဲ့တာ"
"ႀကိဳက္တာေပါ့...စေတာ္ဘယ္ရီနဲ႕ပတ္သက္ရင္ အကုန္ႀကိဳက္တယ္ "
"အင့္...စားၾကည့္"
Jimin ခြံ႕ေကြၽးသည့္ကိတ္မုန့္တစ္ဇြန္းအား စားလိုက္သည္။စားဖူးသမွ်ထဲ ကမၻာေပၚမွာအရသာရွိဆုံးနဲ႕အေကာင္းဆုံးကိတ္ေပါ့။ဘယ္ဆိုင္ကလည္း ေယာင္းမသိဘူး...အရသာရွိတယ္ဆိုတာ Jimin ခြံ႕ေကြၽးလို႔။
"ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ Jimin "
႐ုတ္တရက္ႀကီး ေက်းဇူးတင္လာသူေၾကာင့္ Jimin ေခါင္းထဲ question marks ေတြအျပည့္ႏွင့္။
"႐ုတ္တရက္ႀကီး ဘာလို႔ေက်းဇူးတင္တာလဲ ထယ္"
"စေတာ္ဘယ္ရီေတြအတြက္...ၿပီးေတာ့ ေမတၱာေတြအတြက္ေရာ "
"ထယ္ေလးရာ...အဲ့ဒါ ေက်းဇူးတင္စရာလိုသလား။မျဖစ္မေနေက်းဇူးတင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္...အဲ့အစား ဘာကိစၥမဆိုငါ့ကိုတိုင္ပင္ရင္ဖြင့္။ငါ့ကိုေက်ာ္ၿပီး သူမ်ားရင္ခြင္ထဲသြားေနတာ မနာလိုဘူးသိလား "
စေတာ္ဘယ္ရီတစ္လုံးအား ယူစားရင္းထြက္က်လာသည့္ စကားခ်ိဳခ်ိဳခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးေတြ။Kim Tae Hyung က စေတာ္ဘယ္ရီထက္အရသာရွိတဲ့စကားေလးကို အရမ္းသေဘာက်တာပဲ။
"ဟုတ္ပါၿပီ ဗ်ာ "
ကိတ္မုန္တစ္လုံးကို ႏွစ္ေယာက္အတူစားရင္း...ကုန္ကာနီးေတာ့ Jimin က တစ္ခုခုကိုေျပာဖို႔ျပင္ေနၿပီး မေျပာရဲတဲ့ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေနတာ ရိပ္မိတဲ့ ေယာင္းကပဲစကားလမ္းေၾကာင္းဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
"ေျပာစရာရွိလို႔လား Jimin "
"အင္း ထယ္...။ဘယ္ကစေျပာရမွန္းမသိလို႔"
"အေတာ္ပဲ...ငါလည္း မင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္"
"ဟုတ္လား...အဆို ထယ္အရင္ေျပာ"
!["ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း ညီမျှခြင်း၏အလွန်"[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/340397334-64-k450803.jpg)