"ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း ညီမျှခြင်း၏အလွန်"[Completed]

24💜 (Uni)

လှပတဲ့အိမ်မက်တွေထဲတစ်သက်လုံး နစ်မြုပ်သွားလို့ရရင်ကောင်းမယ်။ပြန်လည်ခေါင်းမဖော်ချင်တဲ့အထိ Babyက Joonရင်ခွင်ထဲမှာနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်လေး။မြတ်နိုးလွန်းလို့ အိပ်မောကျနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့ နဖူးပေါ်အနမ်းတွေခြွေချမိတဲ့အခါ နိုးထလာတဲ့မျက်ဝန်းအိမ်လေးက အေးစက်လွန်းတာထက်ပိုနေသည်။

ရင်ဘတ်အကျယ်ကြီးကို တွန်းပြီးထွက်သွားတဲ့အခါ ခါးသေးသေးလေးတွေကို အပိုင်သိမ်းထားမိသည်။ခပ်ဂျစ်ဂျစ်အငွေ့အသက်လေးတွေကို မခွဲနိုင်သေးလို့။

"ဖယ် "

"ဒီနေ့အလုပ်မသွားတော့ဘူး။Babyနဲ့အချိန်ဖြုန်းချင်တယ်။အပြင်သွားပြီး တစ်ခုခုသွားစားကြမလား"

"မအားဘူး သွားစရာရှိတယ်"

"တစ်ရက်တစ်လေ မသွားပါနဲ့လား။Daddyနဲ့အတူတူရှိနေပေးပါလား"

အေးအေးသက်သာအခြေအနေကနေ ရင်ဘတ်ကိုကန်ထွက်ပြီး ဒေါသတွေနဲ့မတည်ငြိမ်တဲ့အခြေအနေကို ထိုကောင်လေးကဖန်တီးရတာအကျွမ်းကျင်ဆုံး။

"အတူတူရှိနေပေးရအောင် ခင်ဗျား နဲ့ ကျုပ်ကဘာဆိုင်လို့လဲ"

ညတုန်းက အခြေအနေကိုလက်ညှိုးညွှန်ပြရင် ကျိန်းသေပေါက် စိတ်မဆိုးလောက်ဘူးမို့လား။

"ဘာလဲ အတူအိပ်ပေးလိုက်ရုံနဲ့ဆိုင်ပစ်လိုက်တာလား"

"ဒါဆို ဘာအခြေအနေလဲ "

"ပုံမှန်လိုပဲ သဘောထားလိုက်"

ဒီလိုကိစ္စမျိုးကိုပုံမှန်လိုတဲ့လား။Joonမှာတော့ လက်ထပ်ဖို့တောင်စီစဉ်တော့မလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီ။ဒါကို ဘယ်နှလုံးသားရဲ့ဆန္ဒနဲ့ ပုံမှန်လို့သတ်မှတ်လိုက်တာလဲ။အဲ့လောက်ထိ ပေါ့ပျက်ပျက်နိုင်ဖို့လိုလို့လား။

"သဘောမထားနိုင်ဘူး။Daddyမင်းကို လက်ထပ်ယူမှာ။တစ်သက်လုံးအတူတူနေဖို့အတွက် Daddy မင်းကို လက်ထပ်ယူတော့မှာ"

"ရူးနေလား...ခင်ဗျားကို ဘယ်သူကယူမယ်ပြောလို့လဲ။တစ်ယောက်တည်း ရူးနေလိုက်။ဘယ်တော့မှ ကျုပ်နဲ့ လက်ထပ်ဖို့မစဉ်းစားနဲ့"

စကားနာလေးတွေပြောပြီး ထွက်သွားဖို့ပြင်နေတဲ့Babyက ကြွကြွယွယွ။ဘဝပျက်သူတစ်ဦးလိုဖြစ်နေတဲ့ Joonမှာတော့ Babyကိုလက်လွတ်မခံချင်တာမှ ရူးမတတ်။