"ချစ်ခြင်း မုန်းခြင်း ညီမျှခြင်း၏အလွန်"[Completed]

17💜 (Zawgyi)

ဒီေန႕ေတာ့ Hoseok နဲ႕ Jeon...Nam Joonမသိေလာက္တဲ့ အရက္Barတစ္ခုကိုသြားၿပီး အတိုင္အေဖာက္ညီေနၾကသည္။ေက်ာင္းခဏပိတ္သြားတာနဲ႕ သူတို႔ေခါင္းထဲ ေသာက္မယ္ စားမယ္...ေပ်ာ္မယ္ ပါးမယ္...သြားမယ္ လာမယ္ကလြဲၿပီးက်န္တာဘာမွမရွိ။

အုပ္ထိန္းသူေတြက ဆူပူက်ိန္းေမာင္းလည္း Jung Square က ထုေလမာေလငါးဖယ္ေတြ။ဒီဘက္နားကဝင္ၿပီး ဟိုဘက္နားကထြက္သြားေနက်။အရက္ပုလင္းကိုင္ၿပီးခုန္ေပါက္ကခုန္ေနပုံေတြကို ၾကည့္ၿပီး လူတစ္ခ်ိဳ႕ကေျပာၾကပါတယ္...ကေလးေတြ လမ္းမွားေရာက္ကုန္ၾကၿပီတဲ့။

ကလို႔ခုန္လို႔ေမာသြားတာနဲ႕ ခုံမွာျပန္ထိုင္ၿပီး တစ္ခြက္တစ္ဖလားေသာက္က်ရင္း စကားေတြေတာင္စဥ္ေရမရ ေျပာၾကျပန္သည္။

"မူးေနၿပီလား Jung Kook"

"ဒီေလာက္ကေတာ့ ေအးေဆး "

ေအးေဆးေျပာေနတဲ့ေကာင္က ေခါင္းနဲ႕စားပြဲနဲ႕ထိေတာ့မယ္။ဒီေကာင္ အခုရက္ပိုင္းအရမ္းေတြေသာက္ေနတယ္။ေသာက္လို႔မူးတိုင္းလည္း Jimin shiအေၾကာင္းခ်ည္းပဲထိုင္ေျပာၿပီး အိပ္အိပ္သြားေနက်။ဒီေကာင္အိပ္မေပ်ာ္ခင္ Hoseok သူ႕အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ေပးမွျဖစ္မည္။

"Jung Kook...မင္းမ်ားေနၿပီ။ျပန္မယ္ ထေတာ့"

"မျပန္ေသးဘူး ေသာက္ဦးမွာ။ထပ္မွာေပးဦး...ထပ္ေသာက္ဦးမွာ"

"မ်ားေနၿပီေလ Jung Kookရာ။မင္းအိမ္ကစိတ္ပူေနလိမ့္မယ္"

"အိမ္ကလား ဟမ္း!...ျပန္ေရာက္တာနဲ႕အဆူခံရမွာ။မျပန္ေတာ့ဘူး"

"မျပန္လို႔ေတာ့မျဖစ္ဘူးေလကြာ...ထစမ္းပါ"

Hoseok ဆြဲထူတာေတာင္မထတဲ့ Jeonက...ေပတိေပကပ္နိုင္လြန္းသည္။

"ျပန္ေစခ်င္ရင္ Park Jimin shi ကို...ေခၚေပး"

စလာၿပီ...။

"ဟ! Paris ေရာက္ေနတဲ့လူကိုဘယ္လိုေခၚမလဲ"

"ေတာက္!! ငါသေဘာမတူပဲ လိုက္သြားတာ။အဲ့လူျပန္လာပါေစ ငါနဲ႕ေတြ႕ဦးမယ္"

"ေအး...ျပန္လာမွေတြ႕။အခုျပန္မယ္ ထ"

"ေနစမ္း! ငါေသာက္ဦးမယ္"

Sojiuပုလင္းကိုယူကာ ေမာ့ခ်ၿပီး...ဖရိုဖရဲခ်ထားတဲ့ဆံပင္ေတြကို ေခါင္းေပၚသပ္တင္လိုက္တဲ့ Jeonက တကယ့္အရက္သမား။ခ်ထားလ်က္နဲ႕အသားက်ေနတဲ့ ဆံပင္ေတြ နဖူးေပၚ ကပိုကယိုျပန္က်လာပုံက တကယ္ကေလး ဆိုမွ ကေလး။