2 Kuşak Sonrası: Holmes &Watson

11.BÖLÜM:Geri Dönüş

  Artık akşam olmuştu. Sokaklarda kimse kalmamıştı. Bizde kuleye doğru ilerlemeye başladık.

  Kapısının önüne geldik ve ben etrafı gözlerken Holmes'de kemerinin üstüne monte etmiş olduğu çantasını açtı.

  Çanta bir kalemlik gibi açıldı ve içinde bulunan bir sürü aleti sarkıttı.

  Holmes bir kaç tanesini kullanıp kapıya ve kilide zarar vermeden kapıyı açtı.

  Çantasını kapattı ve eline silahını alıp içeri girdi. İçerinin güvenli olduğunu anlayınca beni çağırdı.

  İçeri girdik. Kapıyı arkamızdan kilitledik. Böylece biri açmaya çalışır ise bunu duyucağız.

  Merdivenlere doğru yöneldik ve yukarı çıktık. Yukarı çıktığımızda Enna bana döndü.

-Ayrılıp mı araştıralım?

  Bir düşündüm balkon açık bir alan orada hem araştırma yapıp hemde etrafı kolaçan edemezsin.

-Balkonun güvenli olduğundan emin değilim Holmes.

-Haklısın o zaman ilk önce gizli kapıdan başlayalım sonra balkona uğrarız.

  Gizli kapının bulunduğu duvara doğru ilerledim ve kapıyı tetikleyen çentiği buldum.

  Çentiğe basınca kapı yavaşça açıldı. Kapıyı sonuna kadar açtım ve elimi oraya doğru uzattım.

  Enna önden içeri girdi ve odayı incelemeye koyuldu. Ben de arkasından gidip duvarda boş olan raflara doğru ilerledim.

  Bir anda yanımda bir sıcaklık hissettim ve arkamı döndüm. Holmes yanıma gelmişti.

  Beni geçti ve rafların yanında durdu. Sanırım rafların inceliğine şaşırmıştı.

-Fazla ince olmaları bence de çok tuhaf Holmes. Onlar bir kitap taşıyabileceğe benzemiyor.

  Holmes ciddi bir şekilde bana döndü ve yanıma doğru geldi. Yanımda durdu ve raflara döndük.

-Doğru söylüyorsun Watson. Onlar sanki tuzak tetikleyen ipler kadar ince.

  Çok şaşırdım. Çok alakasız görünen bir benzetme fakat birnevi haklı da.

-Sağol Watson. Beni desteklediğini görmek güzel.

  Şaşkınlıkla suratına baktım. Sırıtıyordu. Şakasından zevk aldığı belliydi.

-Bunu yapmak hoşuna gidiyor değil mi?

Holmes alaycı bir tavırla bana döndü.

-Hemde nasıl.

  Dedi ve hafifçe kıkırdadı. Onun bu durumda bile böyle davranması ne kadar başka insanlar tarafından uygunsuz olarak algılansa da bu onun için bir terapi gibiydi.

  İnsanları şaşırtmak hoşuna gidiyordu.

Holmes önüne ciddi bir tavırla döndü. Onun hakkında en çok şaşırdığım şey onun ani duygu değişimleriydi.

Rafı hafifçe sağa doğru itti ve o anda rafın tam altına denk gelen tahta parçası hareket etti.

  Orada bir bölme açıldı.

Yere doğru eğilip bölmenin kapağını sonuna kadar açtık ve içinde bir not ve iki adet kolye bulduk.

  Bu kolyelerin birinin ucunda kuş diğerinin ucunda ise kedi şekli vardı.

  Bu fikrin Sherlock Holmes'ten çıktığına yemin edebilirim ama kanıtlayamam.

  Holmes notu eline aldı ve sesli bir şekilde okumaya başladı.