2 Kuşak Sonrası: Holmes &Watson

20.BÖLÜM:Karanlık Davet(2)

Beklememiz için verilen küçük odada Holmes'un sabrının son demlerine geldiğimiz vakit içeri bir hizmetçi girdi.

Davetlilerin ve halkın geldiğini bize bildirdi ve bizi halkı selamlayacağımız balkonun kapısına götürdü.

Koca kapı bir anda hizmetçiler tarafından açıldı ve balkona doğru yürürken büyük bir alkış koptu.

Kadın,çocuk,genç,yaşlı demeden her türden insanı orada görmek ve gözlerindeki gururu görmek gerçekten harika hissettirdi.

Ben bakışların etkisinde kalmışken Holmes'a doğru bakan diğer kadınların parlayan gözleriyle süslenmiş olduğunu gördüğümde onlara bir örnek olduğunu anlayınca Holmes'un yüzündeki gülümseme paha biçilemezdi.

Biz balkondan bakarken Bay William'da arkadan elinde koca bir siyah kutu ile geldi ve tüm dikkatler ona yöneldi.

Bay William'ın elinde bir de mikrofon vardı konuşmaya başladı.

-Genç dedektiflerimize verdiğiniz değerden dolayı onlardan gelen teşekkürleri size iletmek isterim.

Bir alkış daha koparken bizde halkın önünde bir selamlama yaptık. Sonra Bay William bize döndü ve mikrofonda konuşmaya devam etti.

-Bizde bugün burada onların başarılarının başlangıcını ölümsüzleştirme adına burada toplandık ve şimdi izninizle sizin de huzurlarınızla onlara elimdeki nacizane hediyeyi onlara takdim etmek isterim.

Kutuyu bize uzattı. Bir alkış gümbürtüsü daha koparken Holmes kutuyu aldı ve kalabalıktan açmamızı söyleyen sesler işittik.

Kutuyu bu sözlerle birlikte açtık ve içindeki bir dedektif büyütecini andıran bir ödül ile karşılaştık.

Ödülü Holmes ile birlikte tuttuk ve ayağa kalktık. Büyük bir alkıştan sonra Bay William bir ödül konuşması yapmamız için çaktırmadan mikrofonu bana vermeye çalışırken reddettim.

Sonunda Bay William ziyaret edenlere geldikleri için teşekkür etti ve içeri girdik.

Direk davetlilerin olduğu hole ilerlediğimizde müzik dinletisi başlamıştı. Bizde masamıza geçip diğer insanları izlemeye başladık.

Şu ana kadar şüpheli bir şey görmediğimiz için kendimizi şanslı sayarken bir adam bize doğru yaklaştı.

Masamıza geldi ve bize selam verdi. Sonra da kendini tanıttı.

-Merhabalar efendim.

-Merhabalar. ~Holmes~

-Siz o yeni özel dedektiflersiniz değil mi?

-Evet efendim ama sizi tanıyamadım kusura bakmayın. ~Watson~

Adam hafifçe gülümsedi ve boğazını temizledi. Sonra devam etti.

-Oh. Çok üzgünüm kendimi tanıtmadım değil mi? Ben James Brown. Tanıştığımıza sevindim.

Adam elini tanışmak amacıyla Holmes'a uzattı. Holmes adamın ismine şaşkınlığını gizlerken elini sıktı. Sonra da Bay James bana döndü ve tokalaştık.

İnanmıyorum daha başlarken konuya girmiyeceğimizi söylemiştik ama şuan bir suçlu ile birlikte bir masada sohbet ediyoruz ve sorgu amaçlı değil.

Gözlerim salonda Bay William'ı aradı. Onu göremedim ama bir kaç telaşlı adam görünce çok şaşırdım. Şu adam hemen gitse iyi olur. Kontrol etmeye değer görünüyor.

Bay James dikkatimin dağıldığını görünce baktığım yöne baktı.

-Bir şey mi gördünüz Bay Lowell?

-Ha! Yok sıkıntı değil. Lütfen devam edin ne diyorduk?

-Tamam siz bilirsiniz. Neden devlette çalışmadığınızı soruyordum.

-Şey evet. Açıkça bu işe başlarken verdiğimiz bir kaç sözün sonunda devlete girmekten vazgeçtik. ~Holmes~

-Ne tür sözler bunlar?

Onlar konuşmaya devam ederken ben de çaktırmadan adamların oldugu yöne bakıyordum. Sonra Bay James Holmes'a döndü.

-Rica etsem. Bu dansı bana lütfeder misiniz?

Holmes bir anlık bana baktı. Elimle kısa tutması için işaret yaptıktan sonra Bay James ile gitti.

Demin bir suçlu ile konuşuyordu. Şimdi dans ediyor. Bazen gerçekten Holmes'un cesaretine hayranım.

Ben de bir onları bir de adamları kontrol ederken adamların çoğunluğunun sırayla ikinci bahçeye çıkan kapıdan çıktığını gördüm.

Halk konseri orada değildi. Bir yan arazideydi yani işleri sanırım halkla değil.

Bir an için Holmes ile Bay James'a baktığımda Holmes'un aceleci davrandığını gördüğümde hemen geleceğini düşündüm ama Bay James'in de en az Holmes kadar inatçı olduğunu gördüğümde zaman kaybetmemem gerektiğini düşündüm.

Holmes'a gideceğim yönü işaret ettiğimde bana ilk başta "Neden?" der gibi baksada Bay James ile konuşmasından dolayı bir şey yapamadı ve gitmeme izin verdi.

Ben bir hızla kapıya varmamla yere yığılmam bir oldu.
************
Yazar:Arima