2 Kuşak Sonrası: Holmes &Watson

73. BÖLÜM: Katil Ruhlu

Sally bu anlattıklarının Holmes tarafından gerçekten dinlenip dinlenmediğini kontrol etmek için ara verdi. Holmes bütün dikkatini Sally'e vermişti. Bu Sally için ilginçti. Çünkü birinin gerçekten onun hikayesini merak edeceğini düşünmemişti. 

Sally çayından bir yudum aldı ve devam etti.

-Annem beni evlat edindikten sonra bana çok iyi bir şekilde baktı. Gerçek annem ve babam yangın yüzünden ölmüşler. Yani bana öyle söylemişlerdi. 

-Gerçeği annen ölenene kadar öğrenemedin değil mi? 

Sally başını salladı. 

-Öldüğünde bana bir mektup bırakmıştı. Orada annem ve babamın kazayla ölmediği yazıyordu. 

Holmes bu ucu açık gerçeğin devamının olduğunu biliyordu. Katilin kim olduğu da o mektupta yazdığına emindi. Sadece Sally'nin bunu söyleyecek cesareti yoktu. Holmes teşvik etmek amacıyla ayağıyla Sally'i dürttü. 

Sally o an Holmes'e döndü. Holmes masaya yaslanarak Sally'e yaklaştı. 

-Sen öldürdün. 

Sally o anda suçunun yüzüne vurulmasıyla şok olmuştu. Konuşamadı. Hayır diyemedi.  Kabul de edemedi. Sadece onu anlaması için Holmes'e baktı. Holmes ayağa kalktı. Sally'nin karşısında durdu. 

-Soğukkanlı küçük bir katil. Öyle değil mi? Annen ve babanın kötü davranışlarına seni tanımamalarına hatta seni çocukları kabul etmemelerine karşı artık kafayı yedin ve onların sonunu getirdin. Bilmeden de olsa bir de üstüne yangın çıkardın. 

-Hayır. 

Holmes sabırla Sally'i bekledi. Onu zorlamadı.

 -Doğru onları ben öldürdüm ama aniden oldu. Bilerek olmadı. Bir sinir krizi geçirmiştim. Kendimde değildim. 

-Demek hatırlıyorsun. 

Sally bu gerçeği hiçbir zaman atlatamamıştı. O mektubu okuduktan sonra her şey aklına gelmiş. Büyük bir şok yaşamıştı. 

-Evet. Mektubu okuduğumdan beri.

Holmes dedektiflik hislerini yeniden kazandığını hissetti. Gereksiz hissine nedense engel olmadı ve zaferin tadını çıkardı. Sally üzgündü. Holmes'un kendisine bakış açısının değiştiğini düşündü. 

-Ben bir katil değilim Holmes. Bana öyle bakma. 

Holmes yavaşça Sally'e yaklaştı. Ellerini tutup ona güven vermeye çalıştı. 

-Evet biliyorum. Sen katil ruhlu değilsin. 

Sally "katil ruhlu" derken ne kastettiğini anlamadı ama Holmes'un gözlerinde tekrardan o güven duygusunu görünce bütün kaygıları dağıldı. Bu sayede konu tekrar rafa kalktı. Holmes işaret parmağını dudaklarına götürerek sırrının onda güvende olduğu bilincini verdi.

Sally, Holmes'un hiç beklemediği bir anda ona sımsıkı sarıldı. Holmes anlık bir sarsılmadan sonra kollarını Sally'e doladı. Sally, Holmes'e sarıldığında onun göğsünde bir yoğunluk hissetti. Sanki orada bir şeyler toplanmıştı. Bir şeyler normal değildi. 

Sally anlamsızca geri çekildiğinde Holmes'un göğsüne elini koydu. Soru sorar gibi ona baktığını gören Holmes bir an Sally'nin tabutçu -asırların tozu gücü sahibi- olduğunu unutmuştu. O bu tür sorunları hissedebilirdi. 

Holmes derin bir nefes aldı ama sanki nefesi boğazında kalmıştı. Sally hala açıklama bekliyordu ve elini çekmemişti. Eldivenlerini koyup cebine attıktan sonra ellerini havaya kaldırdı. Sally, Holmes'un külleşmiş kararmış damarlı ellerine bakınca oldukça korktu fakat uzaklaşmak yerine Holmes'un ellerini tuttu. Elleri tıpkı o ayıldığında Holmes'un yaptığı gibi inceledi. 

-Ne yaptın kendine? 

Holmes bu soruya şaşırmıştı. Sally gerçekten kendisini anlıyordu. Bunları yapanın kendisi olduğunu hemen anlamıştı. Holmes derin bir nefes aldı. O nefes alırken Sally tıpkı bir doktor gibi bir elini tekrar onun göğsüne koydu. 

Holmes de o soğuk durakta Watson'a anlattıklarını Sally'e de açıkladı. Konuşması bittiğinde Eldivenlerini tekrar giydi. Sally bir anda içinden gelenleri durduramadı.

-Sanırım senin de aileni öldürmen gerekecek. 

Holmes durdu. Adeta dondu. Ne arkasını döndü ne bir şey dedi. Sally ne dediğinin farkına çok geç varmıştı. Adeta koşarak Holmes'un önüne geçti ve özür dilemeye başladı. 

- Özür dilerim. Gerçekten öyle demek istememiştim. Çok üzgünüm. 

Holmes'tan cevap yoktu. İleride bir yere bakakalmıştı. 

-Holmes! Ne olur yüzüme bak! Cevap ver Holmes!

Holmes bir anda bağırdı. 

-Dikkat et!

Sally daha ne olduğunu anlayamadan Holmes Sally'i tuttu ve arkasına aldı. Tam o sırada sarayın duvarından büyük bir diken büyüdü ve ışık hızıyla Sally'e doğru gelmeye çalıştı. Holmes onu korumak için onu arkasına aldığı için diken direk Holmes'a ilerledi. Holmes darbeyi karşılamak için sırtını döndüğünde Sally dengesini kaybedip Holmes'un gölgesinde yere düştü. Yere oturur pozisyondayken Holmes sırtına sert bir şey saplanmasını beklerken diken adeta iki yola ayrılıp Holmes'u araya hapsedecek şekilde Sally'e ilerlemeye devam etti.

Holmes dikeni tuttuğu için dikenin hızı yavaşlamıştı. Sally yavaş yavaş gelen dikenden kaçmak için tam geri gitmek için hamle yaptığında dikenler onu kalkamayacak şekilde kıstırdı. Sally çıkmaya çalışıyordu. Bu sırada da Holmes dikeni yavaşlatmak için tutuyordu. Sally o arada refleksle Holmes'un tuttuğu dikeni tuttu. Diken bir anda erimeye başladı. Diken erirken Holmes dışarı çıktı. 

Sally'i kıstıran dikenleri de eritmek için Sally ve Holmes aynı anda dikenlere dokunarak onları durdurmaya çalıştılar. Dikenler erirken Sally, Holmes'un yardımı ile ayağa kalktı. 

-Ailemi bilmem ama az kalsın seni öldürüyordum. Asıl katil benim. Ben katil ruhluyum.

*******

Yazar: Arima