KÖRDÜĞÜM

🛞🛞Bölüm 3🛞🛞

12 Aralık 1387

"Güzel leydim,

Bugün ısrarla karşınıza çıkmam gerektiğini söylüyor içimden bir ses... Pek güvenilir bir iç sesim olmasa da dinleme niyetindeyim... Temennim bunun politik bir çiftleşmenin çok ötesi olması yönünde. Akşam görüşmek dileğiyle... 

Caelan"

Moire notu okurken seyirmeye başlayan sol gözünü ovalayıp sinir bozukluğu ile güldü. "Seni öyle bir çiftleyeceğim ki McNeil, bir yarını buz dağlarına diğerini şeytan üçgenine bırakacağım!"

Genç kız birkaç kez dilini şaklatıp asık suratını toparlayabilmek adına eliyle yukarı doğru gerdirmeye başladı. Tiksintisini belli etmeyip mutlu görünmesi şarttı ve evet öyle olmalıydı. Moire yüzüne kocaman bir gülümseme takınıp sabahlığını üzerine geçirerek şifonyerin önünden kalktı. Şimdi kızların yanına koşturacak ve bu mutluluğu bir an evvel paylaşacaktı. Sakince odadan çıkıp gülümsemeye devam ederek ilerlemeye ve onu görenlere selam vermeye koyuldu lakin lunanın odasına doğru ilerleyen laurayı gördüğünde sırtını duvara yaslayıp derin bir nefes aldı. Onu nasıl atlatacaktı bilmiyordu. Basamakları yarıya kadar aşağı inmesi ardından hızla koşmaya başladı. Odanın kapısına geldiğinde ise çoktan toplanmış olan kızlara bakarak soluklandı. "Tanrım... Az evvel bir adamdan ilk mektubumu almış bulunmaktayım"

"Anlaşıldı sen ilk postayı yemeden durulmayacaksın!" Mila göz devirdi. "Neden erken yaşta evlendirildiğimizi şimdi anladım..." Genç kadın kuzguni siyah kıvırcık saçlarını geriye savururken mavi gözlerini kısarak diğerlerine baktı. 

"Neden?" Laia en sevdiği soruyu hevesle sorarken üzerine giyeceği elbiseye bakmaktaydı. 

"Sopayı kudurmadan önce yiyebilmek için elbet..." Mila sırıtan Laura ve Enaya aynı şekilde karşılık verirken kendisine bakan Luna Laia ve Moire'e iç geçirdi. 

"Çok ayıp!" Laura başını iki yana sallayıp Moire'e döndü." Bana kalırsa Moire içten içe çok uzun bir süredir beklediği lakin söyleyemediği duyguları yaşıyor." Laura bakışlarını kaçıran kuzenine sırıtıp gidip elinden kağıdı çekti. 

"Ne yazmış?" Ena merakla eğildi. Laura notu okuduğunda ise kendince kıkırdadı. 

"Çok şanslısın benim küçük kırmızı çiçeğim çünkü Normana da ateş basmış" Mila kendince bir kahkahanın ardından boğaz temizleyerek onu uyaran Lauraya omuz silkti. 

"Kasıtsız bir şey söylemez senin yılan dilin Medusa lakin bu kadar çok tekrar ettiğine göre kuduran senmişsin gibi" Moire başını yana yatırarak kıza baktı. 

"Benim için sıkıntı yok tatlım ama adamların asık suratlarına bakılırsa sen daha çok bekleyecekmişsin gibi..." Mila gözlerini Moire'e dikti. 

Ena gerildiğini hissederek kızlara baktı. Sanki az sonra birbirlerine girecekmiş gibi bir halleri vardı. 

"Enayı tedirgin ediyorsunuz!"  Laura dilini şaklattı. 

"Sen onlara bakma Ena... böyle anlaşıyorlar" Luna kollarını yukarı kaldırıp gerindi. 

"Evet..." Mila Moire'in yanına girip aniden tutarak yanaklarını öptü. "Benim ateş çiçeğim gerçekten yanıyor"

Moire sabır çekerek Milanın boynuna sarılıp kulağına eğildi. "Bana bak medusa kastettiğin şeyi bilmediğimi sanıyorsan yanılıyorsun. Biraz daha devam edersen süpürge sopasını yediririm sana!"

Mila kızararak geri çekilip Moirein gözlerine baktı. Ardından kızı kolundan tutup dışarı çıkarttı ve öfkeyle boş bir odaya soktu. "Sen benim ne kastettiğimi nereden biliyorsun!"