69.BÖLÜM:ANKARA VE ÖZLEMEK

1K 94 40
                                    

"Bu şehirde dört sene nasıl geçirdin lan?" dedi Ferdi abi Ferda'ya. Ferda etrafa bakarken derin bir nefes aldı.

"Soğuğu hariç harika bir şehir tamam mı?" dedi. Ferdi abi gözlerini devirdi.

"En sevdiğin kısmı ne acaba?"

"Bahçelide yürümek." dedi Ferda başından savarcasına.

"Ora nere?"

"Bir yer işte."

"Sokakta yürümekten hoşlanıyorsun. Bu şehir en fazla bunu veriyor sana." dedi Ferdi.

"Ankara harika bir yer." dedi Ferda.

"Ferdi sus." dedi Ferit abi ön koltuktan. Ferdi abi ofladı. Annesi yan taraftaydı hemen. Ferda'nın babası yarın akşam trenle gelecekti ama onun dışında biz direkt gelmiştik arabayla.

"Denizi yok, her yeri bina. Ne biçim şehir la bura?" dedi Ferdi abi birkaç saniye sonra.

"Ya sen balık mısın sana ne denizden? Sanki İstanbul'da her an denize giriyorsun." dedi Ferda. Ortada ben oturuyordum. Ara ara değiştirmiştik bu oturma düzenini. Ferdi abi gıcık bir insandı.

"Yine de gidip izleyebilirim."

"Su izleyeceksem burada da göller var."

"Ferdi sus." dedi Ferit abi tekrardan.

"Sana ne lan?" dedi Ferdi abi. Ferit abi ofladı.

"Başım şişti bilader."

"Bana ne?"

"Herkes susuyor yoksa atarım arabadan." dedi Ferda'nın annesi direkt.

"Abime de onu."

"Ferdi'ye de onu."

Ferda ve Ferit abi aynı anda konuşunca gülmemek için dudaklarımı dişledim. Bu ailenin ortancası olup herkesin huzurunu kaçırma görevini üstleneni Ferdi abiydi ve cidden gıcık biriydi.

Bana bile bulaşıyordu.

Bazen kardeş istediğimi söylediğim kısımları tekrar düşündürtüyordu bana.

"Kardeşlik bitmiş." diye mırıldandı Ferdi abi.

"Senin sayende." dedi Ferit abi.

"Keşke bitse." dedi Ferda ise.

"Şşt!" diye bağırdı Ferda'nın annesi. Kalacağımız polisevine çok kalmamıştı. Kalan on dakikayı sessiz geçirdik. Herkesin ikili odası vardı. Ferda ve ben kalıyorduk, abileri bir odada olacaktı ve gelince babası da annesiyle kalacaktı.

"Ben duş alayım bir." dedi Ferda valizinden havlusunu çıkartırken.

"Tamamdır. Senden sonra da ben alırım." dedim. Kafasını salladı. Ferda girince telefonumu aldım ve hızlıca Toprak'a mesaj attım.

Hazan: Biz geldik haberin olsun.

Hazan: İşin vardır şu an zaten.

Hazan: Yol güzel geçti. Uyudum çoğunda.

Hazan: Duş alıp Ferda ile dışarı çıkacağız. Ferda annesigile arkadaşlarımla vedalaşacağım dedi ama Miraç'la buluşacağız.

Hazan: Miraç da sevgilisi zaten biliyorsun.

Peş peşe mesajlarımı sıraladıktan sonra anneme de geldiğimizi haber veren bir mesaj attım. Birkaç saniye boyunca durdum. En sonunda sıkılıp sosyal medyada dolaşmaya başladım. Bir yerden sonra belim ağrıyınca yatağa yan şekilde uzandım.

DİKENLİ TELLER (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin