Yanınıza bir bardak soğuk su almayı ihmal etmeyin. Bölüm sonu içersiniz. 😂 Upuzun bir bölüm oldu. Keyifli okumalar canlar. 🥰
(Yazardan)
Sezon arasında, lige ara verildiği için voleybolcuların biraz da olsa dinlenme hakkı oluyordu. Dünya Kulüpler Şampiyonası finalinden sonra ikili bir süre görüşmemişti. Şaşırtıcı bir şekilde adım atan kişi ikinci kez Zehra olmuştu. Hande'yi arayıp onunla zaman geçirmek istediğini söylemiş, lig arasında bir yerlere kaçma planını hatırlatmıştı. Nereye gideceklerine dair seçimi Hande'ye bıraksa da onun da fikrini almadan yerlerini ayırtmamıştı Hande.
Şehirden biraz uzakta, bol yeşilin olduğu bir yere gidiyorlardı. Orada bir evde kalacaklardı, yeme içme kısmı ortak bir alana sahipti. Zamanın çoğunu dinlenerek, evden çıkmadan geçireceklerini düşünüyordu Zehra. Şu aralar ihtiyacı olan şey de buydu. Gürültüden, gözlerden uzakta olmak, sakinliğin tadını çıkarmak.
Yanında Hande olduğu için çok mutlu hissediyordu. Araba yolculuğu keyifli geçiyordu. Ne zaman beş dakika sessizlik olsa ikisinden biri konuşarak o sessizliği dağıtıyordu. Aslında o beş dakika tam anlamıyla sessiz geçiyor da sayılmazdı çünkü Hande'nin hayatta en keyif aldığı şeylerden olan müzik devredeydi. Yirmi dakikadır İspanyolca şarkılar çalıyordu. Liste kendiliğinden İtalyanca bir şarkıya geçiş yaptı. Hande bu şarkıyı ilk kez duyuyordu.
"Beraber verdiğimiz röportajda İspanyolca şarkılar için bir süre sonra başımı şişiriyor demiştin. Şimdi de öyle bir his oluşturdu mu?"
Kıkır kıkır güldü Zehra. "Hayır. Gayet iyiyim, keyfim de yerinde."
Sevindi Hande. Aldığı yanıt hoşuna gitti. Dudaklarını yukarı kıvırdı. Zehra'nın onun yanındayken sıkılmaması keyfini artırıyordu. Kendisi de Zehra'nın yanında sıkılmıyordu.
Aklına gelen soruyu fazla oyalamadan sormak istedi Zehra.
"Arkadaşların bana bozuk atmadılar değil mi?"
"Nasıl yani?" diye sorarken gözlerini bir anlığına Zehra'ya çevirdi Hande.
"Ece, Yaren falan birlikte tatile gitmişler. Simge Abla da sezon arasını sevgilisiyle geçirecek belli ki. Sen benimlesin ya, arkadaşların buna bozulmamıştır umarım demek istedim."
"Hayır be," dedi sakin sesle.
Düşünceli, bir o kadar da nahif bir gülümsemeyle yüzünü Hande'ye çevirdi Zehra.
"Benimle olacağını bilmiyorlar değil mi? Söylemedin bile."
Gülümsemesi dudaklarından silinip giderken yutkunmaya çalıştı Hande. Başını hızlıca aşağı yukarı salladı Zehra. Hande'nin sessiz kalışı cevap olmuştu.
"Evet, tam tahmin ettiğim gibi. Bilmiyorlar."
"Seninle olacağımı sadece Simge biliyor. Diğer arkadaşlarıma söylemedim."
"Ben de sadece Ayça'ya söyledim. Ebrar ve Buket'in bile haberleri yok."
"Peki Mile?"
Kendini tutamayışına içinden küfretti Hande. Dişlerini birbiri içine geçirmek ister gibi sıktı.
Gözlerini devirerek karşılığını verdi Zehra. "Hande... Yapma," dedi.
"Saçmalıyorsun gerçekten."
"Saçmalamaya razıyım. Yeter ki..." diye cümleye başlayıp devamını getiremedi. Dudaklarını birbirine bastırdı.
"Neyse."
