Keyifli okumalar. 🥰
(Hande'den)
Ağırlık antrenmanı hem iyi geldi, hem de kendimi epey yorgun hissetmemi sağladı. Aynadan Simge'yle göz göze gelince gülmeye başladık. Dambıl neredeyse elimden kayıp düşecekti. Simge hızını alamayıp bayağı sesli güldü.
"Şu kaslara bakın kızlar," dedi Alexa. Dilimi dişlerimin arasında sıkıştırıp gülüşümü bastırdım. Şu an yüzümde muzip bir ifade vardı. Sağıma döndüm. Arkadaşıma göz kırptım. O da tatlı tatlı gülümseyerek karşılık verdi. Hareket etmenin etkisinden olsa gerek yanakları kırmızıydı.
Şu an antrenman salonunda ben, Simge, Alexa ve dakikalardır konuşmayan Beyza'dan başkası yoktu. Joana, Elif ve Naz fizyoterapistin yanında olacaklarını söylemişlerdi.
Kapı açıldı. Joana yüzünü ekşiterek içeri girdi.
"Ne oldu?" diye sordum. Sağ elini omzunun soluna doğru ilerletti.
"Kolumda ağrı olduğunu söylemiştim. Birazdan geçer umarım."
"Geçer. Sen güçlüsün," dedim. Moral yükseltmek deyince de ben gerçekten.
Elini omzuma attı. "Tica nerede?"
"Koçla konuşuyordu en son," diye yanıtladı Simge. Dambılı bırakıp geriye doğru gittim. Bir an dengemi kaybedecek gibi olsam da Joana izin vermedi. Tişörtüne öyle bir tutundum ki neredeyse yırtılacaktı. Kahkahalarla gülüyordu bizimkiler. Ben sessizce sırıtmakla meşguldüm. Joana'nın beni bırakası yoktu galiba, ben yavaşça doğrulduğumda kollarını belimde tutmaya devam ediyordu.
Kapının ne zaman açıldığını fark etmediğim gibi elinde telefonla bizi çeken Elif'i de konuşana kadar fark etmemiştim.
"Biz burada canımızla cebelleşiyoruz, her tarafımıza ağrılar saplanıyor, bu arkadaşlar balo provası yapıyor."
Naz da ona katılırcasına "Dans provası yapıyorlardır, niye bozuyorsun?" dedi.
"Anamız sen bari yapma," dedim gülerek. Elimi uzatarak kameranın görüşünü kesmeye çalıştım.
"Çekmeyin lütfen, sadece küçük bir kaza olmuştu."
Joana'nın yanına geçip sıkıca sarıldı Beyza. İşaret parmağıyla göstererek "Neyse ki Joana yanındaydı," dedi. Bizimkilere de iyi malzeme çıktı, herkes bu anı bekliyormuş.
"Hepiniz dengemi kaybetmemi bekliyormuşsunuz," dedi ellerimi savurarak. Numaradan ciddi bir ifade takındım.
"Size yazıklar olsun... Hayal kırıklığına uğradım."
Yanaklarımı sıkmak için yanıma geldi Simge. Son anda karar değiştirmiş olacak ki kollarını belime sardı. Dostane tavrıyla sarıldı.
"Tamam, rahat bırakın Handan'ımı," dedi pis pis gülerek. Çenemi onun başına yasladım. Gözlerim Elif'e takıldı.
"Sen ne yapıyorsun bakalım orada?"
"Kendinizi Instagram'dan izlersiniz kızlar, bu harika anları taraftarımızın da izlemesi gerekiyordu."
Hain Elif, kötü Elif(!)
Dudaklarımı büzdüm. Benim bu masum bakışlarıma aynı biçimde karşılık verdi ve dudaklarını büzdü.
"Seni severim Elifciğim, buna şükret," dedim işaret parmağımı doğrultarak.
Instagram demişken, benim telefon nerede?
