Keyifli okumalar. 🥰
(Yazardan)
İki gündür Zehra'nın sesini duyamıyordu. Tek bir gününü bile onun sesini duymadan geçirmek istemeyecek duruma gelmişti artık. Birazdan soyunma odasında hızlıca üstünü değiştirecek ve sevdiceğini arayacaktı.
Geçen gün Simge'yle bu konuyu konuştular. Hande bir şeyleri açık açık söylemedi ancak kullandığı kelimeler aşkını anlatmak için gayet yeterli olmuştu. Simge aslında mutlu olmuştu ama kafasında soru işaretleri olduğunu da saklama gereği duymamıştı. Hande ise bazı şeyleri zamanın göstereceğini dile getirip konuya şimdilik nokta koymuştu.
İki dost soyunma odasına yan yana yürüdü. Geçen gün sevgilisinin tiyatro oyununu izlemeye gitmişti Simge. Şu an Hande'ye bundan bahsederken gözlerinin içi ışıldıyordu. Elinin dostunun sırtına yasladı Hande. Desteğini göstermek ister gibi sıvazladı. Onun bu tatlı aşık halleri Hande'nin yüzünü güldürüyordu.
Çantasındaki telefonu eline aldı Hande. Üstünü değiştirmeyi bekleyemedi. Zehra'yı aradı, rahatça konuşabilmek için koridora çıktı. Son saniyeye kadar yanıt bekledi ancak karşı taraf açmayınca arama sonlandı. Soyunma odasına geri döndü.
Joana başını telefonundan kaldırıp Hande'ye baktı. Az önce neşeli olan kız şu an suratı asık görünüyordu.
"Her şey yolunda mı?" diye sordu Joana. Başta sorunun kendisine geldiğini anlamadı Hande. Dalgın bakışlarını takım arkadaşına çevirdi.
"Ne?" dedi sakince. Joana ona yarım ağız güldü. Gözlerine bakarak sordu.
"İyi misin?"
"Evet, iyiyim," deyip zar zor gülümsedi. Simge'nin kapıda beklediğini gördü. Onun arabası bakımda olduğu için evine Hande bırakacaktı. Antrenman çantasını eline aldığı gibi takım arkadaşlarına döndü.
"Görüşürüz kızlar."
Elif hızlıca arkasını dönerken neredeyse Hande'ye çarpacaktı. Hande kollarını yukarı kaldırarak geri çekildi.
"Aman diyeyim ikinci yumruk gelmesin."
Kahkaha attı Elif. "Pardon Handeciğim, neyse ki sen kendini geri çektin de bir şey olmadı."
Kollarını açarak ablası gibi sevdiği Hande'ye sarıldı. Hande de kollarını onun beline dolayıp sarılışına karşılık verdi. Hemen onların bir fotoğrafını çekti Martyna. Müsaade isteyip fotoğrafı Instagram hikayesine ekledi.
Daha fazla oyalanmadan Hande'nin arabasının yanına gittiler. İkisi de çantalarını arka koltuğa koymayı tercih etti.
Arabayı çalıştırdı Hande. Emniyet kemerlerini taktılar. "Direkt eve, değil mi?" diye sordu Hande. Simge başını olumlu anlamda salladı.
"Evet."
Arabasını dikkatli bir şekilde otoparktan çıkardı Hande. Cebine attığı telefonunu arabadaki yerine bıraktı. Gözleri bir saniyeliğine telefona dönse de hemen yola çevirdi. Farkında olmadan iç çekti.
"Bu iç çekişi biliyorum. Zehra'yla bir şey mi oldu?"
"Hayır da onu merak ediyorum. Aradım, sonuna kadar çaldı ama açmadı."
"Müsait değildir," dedi Simge olağan bir yüz ifadesiyle. Bunu Hande de düşünmüştü ancak içi garip bir şekilde rahat değildi.
"Muhtemelen."
"Aman da aman," diyerek arkadaşının yanaklarını sıkmaya başladı Simge.
"Sen sevdiceğini merak mı ettin?"
