Keyifli okumalar canlar. 🥰
(Yazardan)
Kornaya basmadan sakince Zehra'yı bekliyordu Hande. Günler sonra ilk kez yan yana gelecek olmanın heyecanını yaşıyordu. İçinden geldiği gibi davranacak, kendini kasmayacaktı. Zehra'nın da böyle yapacağını tahmin ediyordu.
Akşam ikisi de farklı yerlerde etkinliklere katılacaklardı. Birlikte kahve içtikten sonra Zehra'yı kuaföre bırakacaktı Hande. Zehra'nın arabası bakımda olduğu için şoförlük görevi ona kalmıştı. Şikayeti yoktu. Trafik sıkışsa bile umurunda olmazdı çünkü sevdiceğiyle daha çok zaman geçirmek için fırsat doğmuş olurdu.
İlerideki evin kapısının açıldığını gördü. Koltukta sırtını dikleştirdi. Heyecandan avuçları terliyordu. Kapının önüne Zehra ve annesi çıktı. Zehra can kulağıyla annesinin söylediklerini dinliyordu. Elindeki spor çantası omzuna attı. Kapıyı açınca Hande'nin arabasını görmüştü ancak odağını annesinden uzaklaştırmak istememişti. Annesinin son cümlesi ondan tepki bekler nitelikte olunca Zehra başını olumlu anlamda salladı.
"Tamam, haberleşiriz anne," deyip sarıldı. Annesinin yanağına uzun bir öpücük bıraktı.
Sakin adımlar atarak Hande'nin park halindeki arabasına yürüdü. Başını kaldırdığı an Hande'yle göz göze geldiler. Birbirlerine tatlı tatlı güldüler. Arabanın kapısını açtı, dikkatlice bindi. Omzundaki çantasını arka koltuğa koydu. Hande öpmek için bekliyordu. Zehra, cebindeki telefonunu çıkarıp Hande'nin telefonun yanına koydu. Dudaklarını öne çıkararak Hande'nin yanağına yaklaştı. Dudaklarının temas etmesiyle beraber Hande'nin içi yumuşadı. Midesindeki kelebeklerin oluşturduğu heyecan hissi yerini huzura bıraktı. Zehra'nın kokusu arabanın içine dolarken gözlerini huzurla kapattı.
Zehra geri çekilmeden önce o da yanaklarına bir öpücük bıraktı. Başını birkaç santim geri çekti Zehra. Duyguyla bakan kahverengi gözleri seyre dalmaya fırsatı olmadı. Dudaklarını sabırsızca Zehra'nın dudaklarına bastırdı Hande. Beş parmağını kızın ensesine yerleştirdi ve onun hemen geri çekilmesini istemediği belli edercesine kendine çekti. Öpüşü, Zehra'nın gülümsemesini durduramadı. Öpüşlerinin arasında gülümseyerek Hande'yi de gülümsetti. Nefesleri azaldığı için mecburen geri çekildiler. Burnunun üstünden öptü Zehra.
"Benim için Güneş şimdi doğdu, şimdi günüm aydı."
Şakacı bir şekilde sırıtarak "Laflara bak laflara," dedi. Hoşuna gittiği gözlerindeki ifadeden anlaşılıyordu.
Burnunu burnuna sürttü Hande. Koltukta önüne doğru döndü. Arabayı çalıştırdı. Hemen emniyet kemerini taktı Zehra. O da koltuktaki oturuşunu düzeltti. Telefonuna mesaj geldi fakat önce Hande'yle konuşmak istediği için telefonu eline bile almadı.
"Nasılsın? Nasıl gidiyor?" diye sordu. Elinin tersiyle Hande'nin yanağına dokundu. Parmaklarını yavaş hareketlerle oynatarak tenini okşamaya başladı.
"Kaç gündür kısa kısa mesajlaşmalar dışında görüşemedik."
Bir mesaj daha geldi. Hande onun gözlerinin yüzünden başka bir noktaya bile ayrılmadığını anladı. Dudaklarını yalayıp yüzüne ciddi bir ifade yerleştirdi.
"Aman Allah'ım!"
Hande'nin tepkisi karşısında bakakaldı Zehra. Gülümsemesi değişti.
"Ne oldu?" diye sordu. Sesi Hande'nin aksine sakin çıktı. Elini yüzünden çekti, omzuna yerleştirdi.
"Telefonuna bildirim geldi ama sen bakmadın. Telefonu eline bile almadın. Vay be! Beni bu kadar seviyorsun demek ki."
Numaradan gülmeye başladı Zehra. Hande ise onu gıcık etmenin keyfiyle kahkaha attı. İşaret parmağını Hande'nin yanağındaki çukura bastırdı Zehra.
