Gece su içmek için kalktığı birkaç dakika dışında mışıl mışıl uyumuştu Hande. Sabah kalktığında Zehra'yı yanında bulamadı. Banyodan gelen su sesleri Güneş'in nerede olduğunu belli ediyordu. Yattığı yerden esnemeye çalıştı Hande. Tüm dertlerinden uzaklaşmış gibi hissediyordu. Zehra'nın etkisi mi, diye bir sordu kendine Hande. Ellerini yastıkla başının arasına yerleştirdi. Tavanı izlemeye başladı. Su sesleri kesildi fakat Hande düşüncelere dalıp gittiği için fark etmedi. Başını çevirir çevirmez havluya sarılı bir Zehra bulmayı beklemiyordu. Uzun bedenini bu kısa havlunun örtmesi imkansızdı elbette ama en azından işini görüyordu.
Yüzüne ateş bastığını hissetmesi ise sadece birkaç saniyesini aldı. Zehra onun yanında çırılçıplak kalmaz değil mi? Yüzü kırmızıya dönerken bedenini de çevirip çevirmemek arasında kaldı. Telefonunu eline alıp gözlerini oraya kilitledi.
"Günaydın," dedi Zehra uykulu sesle.
Sakince "Günaydın," diye karşılık verdi Hande. Odada yalnız olmadığı için üstünü hızlıca giyindi Zehra. Saçlarında kalan fazla suyu havluyla aldırdı fakat eli kurutma makinesine gitmedi. Böyle kendiliğinden kurumasını tercih etti. Yatağa uzandı. Sırtını yatak başlığına dayadı. O da kendi telefonuna odaklandı. Hande ise ona kaçamak bir bakış attı. Bir an sonra kalkıp kendine ve Zehra'ya kahve hazırladı. Fincanı elinden alırken teşekkür etti Zehra. Yatağa otururken onun fotoğraf çekme peşinde olduğunu anladı Hande. Telefonunu Zehra'ya doğru çevirdi. Onun iki fotoğrafını çekti. O sırada Zehra gülümsüyordu.
"Seni hikayeye atacağım Güneş," dedi gülümseyerek. Yeni uyandığı içi gözleri şiş duruyordu. Bu sebeple de daha çekik görünüyorlardı.
Zehra onun çok tatlı olduğunu düşündü. Hande onu Instagram hikayesine atarken Zehra da onun fotoğrafını çekti. Kendisi de hikaye olarak paylaştı. Birazdan insanların delireceklerini, şaşıracaklarını az çok tahmin ediyorlardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kıkır kıkır gülerek "İnsanlar hem şaşıracaklar hem mutlu olacaklar," dedi Zehra. Hande sessiz kalarak başını salladı. Kalkıp yüzünü yıkasa iyi olurdu, uykusu daha iyi açılırdı fakat üşeniyordu. Şu an istediği şey kahvesinin tadını çıkarmaktı.
"Bir de şarkıyla paylaşmışsın," dedi Zehra gülerek. Uyanalı bir saat olsa da sesi açılmamıştı, kulağa hâlâ uykulu geliyordu. Bugün tek antrenman olacaktı ve yarın onları uçak yolculuğu bekliyordu. Zehra uykusunu iyi aldığı için antrenman saatine kadar enerjisini koruyacağına emindi.
"Evet!" dedi neşeli sesle.
"Güneş yerinde hatta yanımda... Gece boyunca ona sarılarak uyudum ama tabii insanlar bu kadar detayı bilmese de olur."
Şakacı bir ifadeyle ona bakarak dudaklarını büzdü Zehra.
"Aşk olsun Hande."
"Ne oldu ya?" deyip elini yumruk şeklinde sıktı, yanağına yasladı. Zehra'ya doğru döndü.
