After Rehabilitation

Hajime x Chitoge short love story 1

Chitoge's POV

Ako nga pala si Matsukoshi Chitoge, 1st year college. Player ako ng volleyball team namin. 169cm ang height. Sa isang college dito sa Osaka kami nagaaral, kasama ko ang bestfriend kong si Asuka, co-member ko din sa volleyball. Napagpasyahan naman naming manood ng basketball ng mga babae. Sa kabila ay ang court for men's basketball.

Napagawi ang tingin ko kung saan naglalaro ang mga kalalakihan. Grabe nakakatakot ang coach nila. Siya siguro yung tinatawag na white-haired demon. Hmm. Pero sige. Nakuha ng mga players na to ang atensyon ko. Manonood nalang muna ako banda dun.

At paglipat ko nga ng pwesto ay napansin ko kagad ang isang star player na si Ryuji Yazawa, classmate ko siya noong high school palang kami at siya ang star player doon. May mumunting paghanga ako dito dahil na din sa mabait siya, gwapo, masarap kausap at magaling maglaro ng volleyball at basketball. Pero nung nagconfess ako sakanya nun ay sinabi niyang hanggang kaibigan lang daw ang pagtingin niya sakin. Maayos naman ang paguusap namin kaya walang luhang dumaloy.

May napansin din akong isang player doon na sobrang kulit, kahit na napakasungit ng coach nila ay patuloy padin ito sa pangungulit. Tawa siya ng tawa. Palagi din siyang nauumbagan ng coach nila at kung minsan ay binibigyan din siya ng wedgie. Hay! Tukmolness overload. Hmm. Pero pogi naman siya. Siguro ay mga nasa 185cm ang height. Katamtaman ang pangangatawan, natural brown spikey haired at matutulis ang mga mata. Sa madaling sabi, POGI. Pero tukmol padin.

Nang makulitan ang coach nila ay ipinasok na siya sa laro at doon nga ay nagpakitang gilas agad siya sa taglay niyang shooting, ball handling at passing abilities. Hmm. Sa liit niyang yun ay kaya din niyang magdunk.

Napansin naman niya akong nakatingin sakanya kaya kinindatan niya ako habang nakangiti. Ahh!! Yabang neto ah! Nakaramdam naman ako ng konting pagkainis sakanya dahil mayabang siya! Hng!

Nang pinabalik na sila sa bench ay binatukan nanaman siya ng coach nila. Pero mababakas sa muka ng coach na masaya siya sa nakikita niyang nilalaro ng player na ito.

TAMA BA NA GAWIN YAN?? HAY!! HINAHATAK NIYA ANG BABA NG COACH NILA! TUKMOL LANG?? HAY.

Pero si Yazawa ay natatawa tawa lang sa gilid at pinipigilan ang sariling matawa dahil sa kalokohan ng player na yun. Maya maya pa ay binatukan nanaman siya.

Later that day, napagalaman kong player pala ito dati sa Saitama. Mahusay at pinagchampion niya ang Fujinoya High sa interhigh. At napagalaman kong ang pangalan pala nito ay Sakuragi Hajime. Tamad naman ng magulang nito magpangalan! Hajime! Hng! Kung ako ang magkakaanak pagiisipan kong mabuti ang ipapangalan ko sakanya. Ganda ganda ng meaning ng apilyedo niya eh. Sakuragi - Flower path tapos Hajime? Grrrrraaa!! Kung ako yun papangalanan ko siyang Hanamichi. Oha. Ganda ng name! Pero bakit naisip kong idugtong ang pangalang Hanamichi sa apilyedo ng unggoy na yun. Yuck!

After classes ay nagdesisyon akong pumunta muna sa library para sana gawin ang mga homeworks ko.

Pero nakita ko siya dito. Nakaupo, nakasuot ng reading glasses, may walkman sa tabi niya at nakaearphones habang nagbabasa at nagsusulat para sa mga formal themes niya sa english class niya.

So nagdecide akong magsneak sa likod niya at nakita kong napakaganda ng penmanship niya, pati ang grammar niya ay malinis na para bang expert siya sa pagsasalita. Maya maya pa ay napansin niya ako.

Hajime: Hello, Ms. Beautiful, what can I help you? Amm, is this your usual spot to study? Sorry! I'll be on my way then!

Ako: A-ah! No. No. Please stay. There's nothing wrong with you staying there. Sakuragi-san, right?

Hajime: Haha. Yup. At your service. And you are?

Ako: Matsukoshi Chitoge.

Daglian naman siyang tumayo at inabot ang kanyang kamay. Naghandshake kami tanda ng aming pagkakakilala. So we are acquaintance now. Maya maya pa ay umalis siya sa pwesto niya at pinaghila niya ko ng upuan! Hng! Bakit ba kinikilig ako??

I gladly took the seat in front of him. He looks so dedicated. After his formal theme, he opened up a book for his major and read it. I later known that he is taking a chem. En. Course. So he must be smart for taking it. So he continued to scribble in his notepad.

Hajime: Hmmm. There is something wrong in my solutions. Hmm. I'll just ask my coach later. Haha.

Ako: Whaaaat?? You are going to ask YOUR coach to explain to you what went wrong??

Librarian: Sssssh! You are in the quite place young lady. Shut your mouth!

Nahiya naman ako.

Hajime: Haha. Too loud. Lika na. Ihahatid na kita sa inyo. It's dark outside now.

So kinuha niya lahat ng gamit ko at nakangiting lumabas sa library. Hinintay naman niya ko at ayun. Sabay kaming lumabas ng campus.

On our way, nakasalubong namin si Yazawa at binati kami.

Yazawa: Oh? Chitoge, nagkakilala agad kayo? Kanina pa nangungulit tong mokong na to para lang sabihin sakanya ang pangalan mo.

Hajime: H-hey! Be embarassed naman! Gago naman neto eh.

Yazawa: Hahaha! Best of luck! Haaaajime-chaaaan!

Natawa naman ako kay Yazawa. Ganyan talaga siya. Makulit at malakas mangasar lalo na sa mga kaibigan niya. Napapansin ko naman na napapatingin ang mga kababaihan sa gawi ni Hajime.

Yeah, I admit. He's handsome, a good guy. And a studious person. I admire him for that. Kala ko puro katukmolan lang ang alam niya. But he really is dedicated. I'd like to know him more. Hindi ko napapansin na napapatitig nalang ako sakanya.

Hajime: Aah, are we in the right direction? We've been walking for 30 minutes now.

Napalinga linga naman ako sa daan at napansin kong lumampas na kami sa bahay namin! Nakakahiya! So namumula ako. Napansin niya yun kaya napatawa nalang siya.

Hajime: Aright. Where is it? Let's go back. Haha

So I went ahead at hinabol naman niya ko. Maya maya ay nandito na kami sa amin. I asked him to stay for a coffee or a tea. Pero sabi niya ay kailangan na din niyang pumunta kay Coach Tatang para magpatulong sa major niya.

Kinabukasan ay nakita ko siyang may malaking bukol sa ulo, at malalaking eyebags. Hayy! Malamang ay pumunta lang siya dun sa bahay ng coach niya para mangulit. Haha.

Napansin naman niya ko at inihatid sa gym since free time ng lahat ng volleyball girls ang first subject dahil sa mga requests namin sa dean.

After that, we said our goodbyes and pagpasok ko sa office ni Coach ay nakita ko naman si White-haired demon doon at mukang naglaloving loving sila. Dahil na din sa postura ng coach namin. Yup, I later known na magasawa silang dalawa. At may isang anak na nasa US nagaaral at nagtatrabaho na din.

Nagpakita lang ako sakanila at nagpalit na ng damit.

Coach Mari: Mitsuyoshi, grabe ka naman kay Hajime-kun kagabi.

Coach Anzai: Hng! Dapat lang sakanya yun! Nangiistorbo tyaka niya ko tutulugan? No! No! Hindi pwede yun! Si Sakura ay hindi ginawa sakin yun nung nandito pa siya sa puder natin.

Coach Mari: Hay Naku! Pinagod mo ba naman sa practice buong araw eh, sino namang hindi makakatulog nun?? Paluin kita jan eh!

*Pak.

Coach Anzai: Aray! Kala ko warning lang??

Coach Mari: Come on! Cut him some slack, he's a good kid after all.

Coach Anzai: Hng! Sige na sige na. Start na ng practice niyo. At magsasign na muna ko ng practice games requests sa table ko. I love you. Bye bye.

Paglabas niya ay lumabas na din ako para makasali sa practice namin.