San tekrardan eğlencesine ringe çıkmayı Wooyoung'a danışıp onay aldığında kabul etmiş oldular. Yeosang hemen her şeyi birkaç güne ayarladığı gibi onun bu acelesine sebep olan herkes San'ın gelişine sevinmişti.
Wooyoung arkasından kapıyı kapatıp sonunda tek kaldıkları için rahatça bir nefes verip San'a doğru yaklaştığında San elindeki sargısı bitirip ayağa kalkmıştı.
"Sorun yok değil mi?"
"San, daha iyiyim ben lütfen artık kendini düşünür müsün?" Ayağa kalkan San'ın beline dolanırken her ne kadar ikna etmeye çalışsa da bir türlü başaramıyordu. San kendi önceliklerindense hep kendisini düşündüğü için vicdan azabı çekiyordu.
San her seferinde diken üstünde olduğu için Wooyoung'un iyi olup olmamasını kontrol etmek zorunda kalıyordu. Mesela az önce diğeri Yeosang'la köşede konuşurlarken Yunho'nun dediği hiçbir şeyi anlayamamıştı çünkü gözlerini bir saniye olsun ondan çekemiyordu.
"Ben iyiyim." Tekrardan San'ı rahatlatmak ister gibi gözlerinin içine bakarak konuştuğunda diğeri başını olumlu anlamda salladığı için sonunda rahatlamıştı hatta konuyu değiştirmeyi düşünerek konuştu. "Kazanacaksın değil mi?" derken attığı beklenti dolu bakışları da ihmal etmedi.
"Ben neden şu an deja vu yaşıyorum?" San geriye çekilip yüzüne bakarken gülüyordu.
"Kazanırsan ödülünü de alırsın." Diğerinin oyununa devam ederken kendisinden uzaklaştırıp geriye, çıkışa doğru yürümeye başlamıştı Wooyoung. Tam olarak ne yaptığından emin olduğu için aynı beklediği tepkiyi almıştı, San ona doğru yürümeye başlamıştı.
"Eminsin yani?"
"Aynen öyle."
San o dışarı çıkmadan önce kapının orda yakalayıp kıstırırken diğerinin saçlarını önünde çekip yüzünü iyice ortaya çıkarttı. "Her şey yolunda, değil mi?"
Wooyoung ofladı. "San yeter artık sorup durma iyiyim."
"Ben ordayken aklım sende kalırsa dikkatim dağılır o yüzden emin olmak istiyorum." San diğerinin yanağına elini atarken eskisi gibi yemek yiyebildiği için kilo aldığını, yanağının daha da olgunlaştığını fark edince dayanamayıp ısırdı.
"Acıdı!" Wooyoung acıdığı için hızlıca diğerinden uzaklaşırken yüzü bir yandan da gülüyordu. "Gidiyorum, sonra görüşürüz."
Wooyoung odadan çıktıktan sonra yerini alırken gruptakilerle karşılaşmıştı hatta diğerleri nasıl bir tepki vereceğini şaşırdığı için gerilse de Wooyoung bunu fark ettiği için ilk atağı o yapıp çocuklara sarılan o olmuştu. Artık eskisi gibi hissetmediğinden bu konuyu aşabilmişti, özellikle sevdiklerine karşı daha da görmezden gelebiliyordu çünkü karşıdan gelen güveni hissedebiliyordu.
San maça çıktığında rakibi de eğlencesine burda olduklarını bildiği için hatta eski patronu olduğu için ringde önce bir selamlama gerçekleştirmişlerdi. Başlamadan önce, herkes San'ın adını söylemeye başladığında şaşırmıştı çünkü bu kez destekledikleri için değil de özledikleri içindi.
Yeosang'ın yanında diğerini alkışladığını fark eden Wooyoung bunca tepkiyi görünce oturduğu yerde çok fazla rahatsız olmuş, arkadaşını kolundan tutarak kendisine çekmişti.
"San buraya dönmek istedi mi hiç?"
Hiç düşünmeden başını olumsuz anlamda salladı Yeosang. "Hayır, seninle kalmak istiyor. Artık eskisi gibi hissetmediğini söyledi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Damaged | Woosan |
Fanfiction"Ben varken ringe çıkma demiştin. Sen gittin ve ben sözümü tutamadım." fanart: ssugatwt
