Heartbreaks And Spaces• Zeyçağ

2.7

1 Ay Önce

Yazardan;

Cemre elindeki kanlara bakıyordu. Sonra da Berk'i bıçakladığı iskarpelaya bakıyordu. Berk'i öldürmüştü ama onu seviyordu. Kenan tekneye bindi.

" Kenan Amca? "

Suçlu bir çocuk gibi çıkmıştı sesi. Kenan gülümsedi. Kızın durumunu biliyordu. Kızı alıp teslim edip biricik oğlu Ali'yi kurtaracaktı sonra da Berk'ten hesap soracaktı. Onu yine bodruma kilitleyecekti büyük ihtimalle. Hep öyle yapardı yine öyle olacaktı. Karısından olan oğlunu bir türlü sevememişken eski sevgilisinden olan oğlu onun için çok kıymetliydi. Berk istenmeyen bir kadının oğluyken, Ali paylaşılamayan bir kadının oğluydu.

" Cemreciğim, seni annene götürmeye geldim. " dediğinde Cemre'nin elindeki kanları gördü. Gözleri şokla açıldı. Ali dışında herkese ait olabilirdi. Bu Kenan'ın umrunda bile değildi ama ya Ali'ninse. Ne yapardı Kenan? Yeni bulmuştu Ali'yi. Kaybedemezdi.

" Gelmeyeceğim! BEN DELİ DEĞİLİM! BEN MASUMDUM! Asıl katil senin oğlun Berk! O ve yanındaki kaltak benim hayatımı siktiler! " diye bağırdı. Kenan'ın sabrı taşıyordu. Cemre'nin eline uzandı ama kız o iskarpelayı öyle sıkı kavramıştı ki Kenan bile güçsüz kalıyordu. Cemre birden bıçağı Kenan'a sapladı. Tam kalbine. Gözleri kocaman açıldı ve Kenan kanlar içinde yere yığıldı.

" Kenan Amca, özür dilerim ama bunu yapmalıydım. Oğlun ile yaptıklarınızın hesabını verme sırası gelmişti. Keşke yaşayacak olsaydın. Diğer oğluna, yanındakilere, Ege'ye, dost bildiğim ama bir kız için beni satan Çağrı'ya, beni sırtımdan bıçaklayan kahpe Hazal'a sıranın onlarda olduğunu söyleseydin ama merak etme. Yakında öğrenecekler. Ben ise gökyüzünden onları izleyeceğim. " dediğinde Kenan acıyla inledi ve gözlerini kapattı. Ölmüştü. Cemre sırıttı ve adamın açık olan gözlerini kapattı. Ayağa kalktı. İskarpelayı kendine saplayacaktı. Tekne'ye biri daha bindi. Cemre arkasını döndü ve Giray'ı görünce ona hissizce baktı. Giray'ın kaşları çatıldı. Cemre neden ona böyle duygusuz bakıyordu? Sonra gözleri yerde yatan adamı buldu.

" Kenan Yağızoğlu ne alaka? " diye sordu.

" Öldürmesem o beni götürecekti ya da öldürecekti. Ben oraya dönersem ölürüm. " dedi Cemre. Akıl hastanesine geri dönmek istemiyordu. Başkalarının günahlarının bedelini ödemek istemiyordu. Giray adama tiksinerek baktı. Kenan Bey iğrenç adamın birisiydi. Dışarıdan iyi bir baba gibi gözükse bile çok kötü Bir babaydı. Sadece kötü bir baba değildi. Bir çok kez hileyle ihale almışlığı, düşmanlarını ortadan kaldırtmışlığı vardı. Herkes onu iyi bir koca, iyi bir baba ve dürüst bir iş adamı sanıyordu ama Kenan Yağızoğlu kimseye vefası olmayan bir adamdı. Kendi öz evladına bile acımamıştı hiç.

" Berk'i hallettin değil mi? " diye sordu Giray. Berk'in ölmesi daha önemliydi. Berk ölmeyi hakediyordu.

" Berk'i öldürdüm ben. " dedi Cemre birden gözleri dolarken. Berk'i seviyordu. Ona nasıl kıyabildiğini sorguluyordu ve Giray ile nasıl herkes evdeyken birlikte olduğunu da anlamlandırmaya çalışıyordu. Daha bu sabah birlikte olduğu adam ondan yaşça büyüktü ve Cemre midesinin bunu nasıl kaldırdığını da merak ediyordu. Cemre bu gün çok şeyi merak ediyordu.

" Ben seninle niye birlikteyim? Ben seni değil onu istiyorum. " dediğinde Giray kaşlarını çattı.

" Anlamıyorum sevgilim, onu öldürmeyi sen istemiştin. " dedi Giray. Cemre kafasını iki yana salladı.

" Sen benim sevgilim değilsin! Berk benim sevgilim ve ben sevgilimi öldürdüm. " dedi Cemre Giray'ı görmüyor gibi. Sonra elindeki iskarpelaya baktı. Kanla kaplıydı. Berk'in kanı ellerindeydi.