YENİ HAYAT

17. bölüm

Meltem: Songül, bak ben şahidim, çok pişmanlar. Gel affet.

Songül: Meltem kalbimi o kadar kırdılar ki. Affetmek için o kadar çok çabalıyorum ki.

Meltem: Bir kere hepiniz oturup konuşsanız?

Songül: Ben onları görsem zaten affederim, affetmek istemiyor içim, çok kırgınım.

Meltem Songüllerin sokağa döner.

Songül: Meltem?

Meltem: Gel bi bakalım neymiş sürpriz ya? Sen merak etmedin mi? Ben çok merak ettim.

Meltem arabayı durdurur. Songül derin bir nefes alır. Meltem iner bu sırada arabadan.

Meltem: Hadii, belki çok seveceğin bir şeydir. Gel hadi, nazlanma.

Songül zoraki iner arabadan. Kapıyı görünce o gün ki çıkışı canlanır gözünde. Derin bir nefes daha alır ve eve giderler.

Zil çalınca erkekler hemen havaya fırlarlar. Elleri ayaklarına dolaşır.

Yaver: Ağam ışık, ışık!

Taylan: Konfeti nerede?

Sadi: Buraya koymamış mıydın?

Ahmet: Mumlar nerede?

Erkekler her şeyi hızlıca bulur, kızları daha da bekletmeden kapıyı açarlar.

Hepsi: Hoş geldiniz.

Kızlar içeriye geçerler.

Sadi: Hoş geldin karıcığım.

Songül: Meltem emrivaki yaptı.

Yaver Sarılır Songül'e hemen.

Yaver: Yengem hoş gelidin, iyi ki geldin.

Ayrılırlar.

Yaver Meltem'e de sarılır hemen, kaş göz işaretleriyle bir şeyler konuşurlar.

Sadi: Biz, hepimiz sana bir sürpriz yaptık. Seni çok kırdık, çok yanlış yaptık. Özür dileriz.

Ahmet: Songül, ben senin böyle daha iyi olacağını sandım, benim hatam, özür dilerim.

Taylan: Biz sana zarar gelmesin diye çabaladık ama en büyük zararı verdik sana, bizi affedebilecek misin?

Songül: Keşke her şeyi anlatsaydınız ta en başında, bu birkaç günü keşke hiç yaşamamış olsaydık.

Bir sessizlik olur, hepsi Songül'ün gözünün içine bakıyordur.

Songül: Ya siz böyle bakarken ben nasıl affetmeyeyim sizi?

Hepsi kocaman sarılırlar. Songül'ün gözünden yaşlar akıyordur.

Sadi uzunca sarılır sevdiğine.

Sadi: Seni çok özledim.

Songül: Ben de. Bende o kadar çok özledim ki.

Meltem: Yaa hadi hediyeye geçelim. Bu duygusallık zaten devam edecek, burada kaldık.

Taylan: Haklı, hadi gelin.

Sadi Songül'ün elinden tutar.

Songül odanın önünde durunca afallar.

Songül: Burası?

Sadi: Buse Naz'ımızın odası.