Songül eve gelir. Apartman çok fena balık kokuyordur. (Ay burda lütfen dizide ki o sahneyi hatırlayın, 36. bölümdeydi) Kapıyı açtığında Sadi hemen elinde balıklarla gelir.
Sadi: Hoş geldin karıcığım.
Songül: Ay Sadi, ben de inşallah bizim evden gelmiyordur bu balık kokusu diyordum ama bizden geliyormuş.
Sadi: Hee, balık yaptım karıcığıma. Okuldan gelirken baktım taptaze hamsiler gelmiş, dedim karıcığımla yeriz, aldım geldim.
Songül: Sadi burnumun dibinden çek nolur, mideme dokunuyor, garip kokuyor.
Sadi: Ama karıcığım sen bayılırsın hamsi, çok seversin.
Songül: Ben sevmem hamsi.
Sadi eline bir adet balık alır.
Sadi: Bunun güzelliğine bak, sen çok seversin hamsi hem.
Songül: bu ne Sadi?
Sadi: *balığa bakar* Hamsi?
Songül: Sen gerçekten aldın mı bu balıkları?
Sadi: Evet karıcığım.
Songül: Ya evet diyorsun bir de, ne bunlar Sadi?
Sadi: Hamsi karıcığım, değil mi?
Songül: Bebek hamsi bunlar, küçücükler baksana, bebek hamsileri öldürüp kızartmışsın, bir de bana uzatıyorsun ye diye.
Sadi: Bebek hamsileri?-Öldürüp?
Songül: Sen nasıl bir insan oldun böyle ya?
Songül içeriye geçer ve Buseciği alıp ona sarılır. Sadi hemen elinde ki tabağı mutfağa bırakır ve yanlarına gelir.
Songül: Şimdi Buse Naz'ımızı alıp götürseler, kızartsalar, yeseler onu da mı yiyeceksin Sadi? Bebek hamsileri öldürmüşsün.
Sadi: Güzel karıcığım, yok Buseciğimize kimse bir şey yapamaz da, hamsi sen severdin aslında.
Songül: Bebek hamsi onlar bebek. Küçücük olduğundan belli değil mi? Ayırmışsın annesinden yiyorsun bir de.
Sadi: Güzelim tamam ağlama, salata yapalım? Salata yer misin? Yapayım hemen? Sezar salata yapayım?
Songül: Sadi niye hayvanları öldürüyorsun sen hep ya?
Sadi: doğru tavuk var onda da ama dün tantuni yedik, gayet de iyiydi, tadı falan da çok güzeldi yani şimdi Allah var.
Songül: Yedik, niye durdurmadın beni Sadi? Bak çocukları annesiz kaldı tavuğun çocukları.
Sadi: Eee, tamam yok tavuk. Ben çoban salata yapayım? Olur mu? Çoban salata yeriz değil mi? Domatesli güzel?
Songül *gözlerini siler*: Olur.
Sadi: O balıkların en büyüklerini de Mahinur teyzeyle Bülent amcaya verelim, onlar yesinler.
Songül: annelerini vermee.
Sadi: Yok vermem annelerini ben ayırıcam onları, büyükleri vereceğim, sen hiç sıkma canını, güzel karıcığım benim.
Sadi hemen etrafı toparlayıp salatayı yapar. Songül ve Busecik de gelirler.
Sadi: Karıcığım, iyi misin biraz daha?
Songül: Bi duygusalım bu sıra, bu Servet olayları da gelince üstüne böyle oldu.
Sadi: Olsun karıcığım, olsun. Ben senin her haline razıyım, dimi kızım? Bak bize çoban salata yaptım, Buseciğe de havuç, patates ve karnabahar haşlarız demiştin, onu yaptım.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ HAYAT
AcciónSadgül'ün hayatına farklı bir pencereden bakacağımız bir hikaye olacak...