YENİ HAYAT

37. bölüm

Asım: Komutanım? Ben şey, öyle birden bağırdım size... Kusura bakmayın.

Sadi: Haklıydın. Ne hale gelmiş kız, keşke bağırmak yerine okkalı bir tokat atsaydın bana.

Sadi içeriye girer ve koltuğa oturur. Songül hala baygındır. Sadi Songül'ü izler o uyanana kadar.

Sabaha karşı Songül kendine gelir. Sadi Songül'ün uyandığını hemen fark eder ve yatağın yanına oturur.

Sadi: Karıcığım?

Songül (korkarak sorar): Bebeğim? İyi mi?

Sadi: İyi, gayet iyi. Dinlenmeniz lazımmış sadece.

Songül derin bir nefes alır.

Sadi: Songül, ben çok özür dilerim senden. Kalbini kırdım boş yere. Bağırdım çağırdım. Beni affedebilecek misin?

Songül: Ben dinlenebilir miyim?

Sadi: Ta-tabi.

Sadi yataktan kalkmış koltuğa oturmuştur, Songül ise diğer tarafa dönmüştür, gözyaşlarını serbest bırakmıştır. Bebeğine bir ley olacak diye çok korkmuştur. Sabaha kadar konuşmazlar. Sabah Meltem gelir.

Meltem: Songül? Canım iyi misin?

Songül: Meltem?

Meltem: Haberi alır almaz geldim. İyi misin?

Songül: İyiyim, korkulacak bir şey yok.

Meltem bu sırada Songül'ün yanına oturmuştur.

Meltem: Bana diyene bak, ellerin hala titriyor.

Sadi: Ben çıkayım, bir şey lazım olursa kapıdayım.

Meltem başı ile onaylar. Songül bakmıyordur bile.

Meltem: Noldu kızım size? Aşık olduğumuz çifttiniz.

Songül: Mehmet Bey'i öğrendi. Delirmiş gibi geldi zaten eve, belliydi bir şeyler olacağı. Nasıl gider yardım istersin falan filan bağırdı çağırdı.

Meltem: Şaka?

Songül: Değil maalesef.

Meltem: Yani hiç kusura bakmasın da nasıl kızıyor sana? Doku bulacağız diye akla karayı seçmişken 'Sadi abi babasıyla konuşmuyor, hazır dokuyu kullanamayız' diyemezdik. Çok ayıp etmiş.

Songül: Şimdi özür diliyor ama kırıldım yani, hiç hak etmedim o lafları.

Meltem: Erkek milleti değil mi? Sürünsün. Yani Sadi abiyi severim ama bu kadarı da fazla.

Songül: Ben de severdim ama bu sefer çok kırdı beni.

Meltem: E bebeği de öğrendi o zaman?

Songül başı ile onaylar.

Meltem: Siz kavga ettiniz direkt çekip gitti mi?

Songül: Yok, ben sakinleşelim diye gidecektim, durdurdu beni kendisi gitti.

Meltem: İyi bari, e seni buraya kim getirdi?

Songül: Asım.

Meltem: Valla iyi kurtulmuşsunuz. Ee Sadi abi bebekle ilgili bir şey dedi mi?

Songül: Konuşmadık ki daha.

Meltem: O da doğru.

Songül: Dün akşam söyleyecektim ama işler değişti tabi.

Meltem: Şu birkaç gün geçsin de düzelirsiniz.

Songül: Bilmiyorum Meltem... Bilmiyorum.

Meltem bir süre daha durup gider. Sadi girer içeriye.